Mieszkając z mężem w małym wiejskim miasteczku, nigdy nie spodziewała się, że jej córka, która od lat jest mężatką i mieszka w mieście, podejmie tego wieczoru decyzję zmieniającą życie.
Zarówno moja biologiczna matka, jak i kobieta, która pomogła mi odnaleźć się w tętniącym życiem mieście, odeszły. To historia mojego ostatniego pożegnania z przewodniczką i surowa rzeczywistość samotnego kroczenia naprzód.
Decyzja została podjęta! „Przeprowadzam się na wieś,” powiedziała Ela, trzymając klucze. „Sprzedałam mieszkanie i kupiłam dom.” Witek zamarł z otwartymi ustami i widelcem w ręku: „Mamo, żartujesz?” „Nie żartuję,” uśmiechnęła się teściowa. „Twój ojciec mnie zostawił, znudziło mu się wszystko. Więc postanowiłam zacząć od nowa. Poza tym, wnuki…”
Minęły trzy lata odkąd mój mąż i ja przeprowadziliśmy się do miasta, zostawiając moją rodzinę w naszym małym rodzinnym miasteczku. Moja relacja z rodziną, a szczególnie z moim bratem Kamilem, zawsze była napięta. Kiedy nasza matka zachorowała, niechętnie wróciłam do domu, aby pomóc, mając nadzieję, że może to naprawi nasze relacje. Jednakże nieodpowiedzialność Kamila doprowadziła do nieoczekiwanego zwrotu akcji, który jeszcze bardziej nadszarpnął więzi rodzinne.
