– Wygląda na to, że nie przyjedzie. Mój mąż i ja już się do tego przyzwyczailiśmy, więc nawet się nie denerwujemy – wzdycha Ela, która czekała na wizytę syna. – Co się stało? Może jego żona nie pozwoliła mu przyjechać? Jeśli dobrze pamiętam, nigdy się z nią nie dogadywałaś. – Może tak, ale mój syn nigdy nam nic nie powiedział
Szczerze mówiąc, moja córka Natalia i ja nigdy nie miałyśmy szczególnie bliskiej relacji. Od dzieciństwa Natalia była zawsze bardzo zamkniętym dzieckiem, a ja nigdy nie miałam czasu, aby znaleźć z nią wspólny język, spróbować sprawić, by się otworzyła i zdecydowała się ze mną porozmawiać. Ciężko pracowałam, starając się zapewnić nam szczęśliwe życie. Jej ojciec opuścił nas, gdy była jeszcze niemowlęciem, i musiałam być dla niej zarówno matką, jak i ojcem. Ale teraz wydaje się, że wszystkie moje wysiłki poszły na marne
Nie rozumiem mojego zięcia. Zabrania mi przychodzić do ich domu i opiekować się moim wnukiem. Mój zięć jest bardzo dobrym mężem. Bardzo kocha moją córkę, dobrze zarabia i jest świetną głową rodziny. Bardzo kocha też swojego syna, ale ponieważ dużo pracuje, widzi go tylko wtedy, gdy śpi i w weekendy. Problem w tym, że wierzy, że jego
Kiedy nadeszło lato, Michał często znajdował się w otoczeniu pięknych kobiet w znanych miejscach. Pamiętał wiele zauroczeń, ale żadne z nich nie trwało długo. Pewnego dnia wrócił do pustego domu i znalazł kartkę, która zmieniła wszystko.
Za to, że wychowałaś mnie sama, za to, że zawsze mnie kochałaś i wspierałaś. Za to, że mnie chroniłaś i okazywałaś cierpliwość. Ale teraz się boję. W końcu najprawdopodobniej będę musiała złamać swoją obietnicę.
Wiktoria była w późnych latach siedemdziesiątych. Jej córka Lila i syn Mateusz rozmawiali o sprzedaży domu, w którym mieszkała. Zdecydowali się zabrać mamę do miasta. Ale Wiktoria nie była z tego zadowolona. W końcu jej rodzice mieszkali tam przez całe życie. Nie chciała opuszczać swojego rodzinnego miasta. Ale jej dzieci nie dawały za wygraną, ciągle poruszając ten temat. Wiktoria czuła się osaczona i bezradna.
Wiktoria była w późnych latach siedemdziesiątych. Jej córka Lidia i syn Mateusz rozmawiali o sprzedaży domu, w którym mieszkała. Zdecydowali się zabrać mamę do miasta. Ale Wiktoria nie była z tego zadowolona. W końcu jej rodzice mieszkali tam przez całe życie. Nie chciała opuszczać swojego rodzinnego miasta. Ale jej dzieci nie dawały za wygraną, ciągle poruszając ten temat. Wiktoria czuła się osaczona i bezradna.
Czasami uczucie złości jest całkowicie uzasadnione. W takiej sytuacji znalazła się Zosia. Przeczytaj, co się stało i dlaczego.
– Jak mogłaś tak szybko zapomnieć o swojej wnuczce? To były jej urodziny, właśnie skończyła 15 lat! Rozumiem, że stałam się dla Ciebie obca, ale Hania! Ona jest Twoją wnuczką.
Telefon zadzwonił, a z drugiej strony odezwał się zmartwiony, młody głos: „Kochamy się. Proszę, puść go!” – „Rzecz w tym, młoda damo, że nie przykułam mojego męża do kaloryfera ani nie zamknęłam go w piwnicy. Więc walcz o swoją miłość! Miłego dnia.” Emma odłożyła słuchawkę. „To pierwszy raz. Taka bezczelność. Cóż, niedługo wróci na kolację, więc ma wiele do wyjaśnienia…”
Skończyłam tutaj szkołę, poszłam na studia, wyszłam za mąż, a teraz pracuję w bardzo prestiżowej firmie z oddziałami na całym świecie. Wszystko byłoby idealne, gdyby nie
Halina nigdy nie lubiła swojej synowej, ale nikt nie spodziewał się takiego traktowania dziedzica. Kobieta krzyczała, że Aleksandra powinna opuścić dom z dzieckiem.
