Każdy weekend u teściów zamienia się w niekończący się maraton obowiązków, które mnie wyczerpują. Zamiast odpoczywać, jestem zmuszona wykonywać zadania, które narzucają mi teściowie. To cykl, którego nie potrafię przerwać, mimo że każda wizyta budzi we mnie niechęć.
Chaos to ich nieodłączny towarzysz. Biegają, wspinają się, krzyczą i czasem robią sceny. Znajduję się w sytuacji, gdzie muszę ciągle interweniować i przepraszać zdezorientowanych obserwatorów. Wydaje się, że tylko ja potrafię zapanować nad tym chaosem, który tworzą.
Mam już wystarczająco dużo obowiązków w weekendy, ale teściowie zawsze znajdują dla mnie jakieś zadanie. Zapraszają mnie, ale tylko ich syn może odpoczywać. Ja jestem tam uwięziona, pracując.
