Mój brat postanowił zamieszkać u mnie na czas nieokreślony, zakładając, że pokryję wszystkie jego wydatki, podczas gdy on zastanawia się nad kolejnym krokiem. Teraz zmagam się z trudnościami finansowymi, nie mając pracy i dodatkowej osoby do utrzymania.
Mój brat był dla nas wsparciem w najciemniejszych chwilach. Bez jego pomocy moglibyśmy nie przetrwać. Teraz jednak mój mąż domaga się, aby oddał pieniądze, które mu pożyczyliśmy.
Sara siedziała naprzeciwko swojej młodszej siostry, Ewy, błagając desperacko: „Ewa, proszę, pozwól nam zostać w twoim wynajmowanym mieszkaniu. Jesteśmy rodziną! Znasz naszą sytuację – bezdomność, trójka dzieci i niestabilna praca mojego męża.” Ewa westchnęła, wiedząc, jak skomplikowana jest ta sytuacja.
„Okruche na blacie, a lodówka to tylko zimne, puste pudełko. Jej brat i jego dzieci znowu tu byli i wyczyścili nas do cna,” mruknął, podnosząc telefon.
„Rozumiem, że to twoja siostra i chcesz jej pomóc,” powiedziała Emilia, starannie dobierając słowa. „Ale już jej pomogliśmy. Pożyczyliśmy jej znaczną sumę pieniędzy, kiedy o to poprosiła. Pozwoliliśmy jej spłacić później, bo nie mogła tego zrobić na czas. Myślę, że moglibyśmy poczekać trochę dłużej, ale musimy zapłacić za studia naszego syna…”
Ostatnio życie mojej szwagierki zmieniło się diametralnie. Rozwiodła się z mężem i nie chciała wracać do rodziców. Zaczęła prosić o możliwość zamieszkania w mieszkaniu mojego męża.
Moja dobroduszna mama oddała swoje dziedzictwo, dom, na rzecz swojej starszej siostry. Ciocia Grażyna mieszka w małym dwupokojowym mieszkaniu ze swoim synem, synową i dwójką wnuków. Tymczasem ja mieszkam z teściami i oszczędzam na kredyt hipoteczny. Mój młodszy brat również potrzebuje wsparcia, ale wydaje się, że mojej mamie to nie przeszkadza. Ciocia Grażyna jest starsza od mojej mamy.
Natalia jest w ciąży ze swoim chłopakiem, który, podobnie jak ona, ma dwadzieścia lat. Oboje uczęszczają na ten sam uniwersytet. – mówi Gabriela, która ma dwadzieścia siedem lat.
Natalia jest w ciąży ze swoim chłopakiem, który również ma dwadzieścia lat jak ona. Oboje uczęszczają na ten sam uniwersytet. – mówi Gabriela, która ma dwadzieścia siedem lat.
