To miały być tylko dwa dni rodzinnego spotkania, a zamieniły się w dwa tygodnie niekończącego się napięcia. Szwagier, który miał być gościem, stał się nieproszonym domownikiem, a mój mąż nie potrafił powiedzieć mu 'dość’. Ta historia to opowieść o granicach, rodzinnych zobowiązaniach i o tym, jak łatwo można zatracić siebie dla świętego spokoju.
Wszystko zaczęło się od trzasku drzwi i słów, których nie da się cofnąć. Mój szwagier, Mateusz, odebrał klucze do mieszkania mojej siostrze, Weronice, a ja zostałam wciągnięta w wir rodzinnych konfliktów. Teraz nie wiem, jak pomóc obu stronom, nie tracąc siebie po drodze.
Mam 29 lat, ale co roku obchodzę urodziny dwa razy. Raz w dniu, w którym się urodziłem, a drugi raz w rocznicę dnia, kiedy zostałem uratowany z pożaru. Moja starsza siostra wyciągnęła mnie na kilka minut przed przybyciem straży pożarnej. Nie zdążyliby na czas. Historia jest dość prosta, ale nabrała mrocznego obrotu, gdy mój szwagier niespodziewanie się ze mną skontaktował.
Oszukał mojego męża, twierdząc, że tak bardzo za nim tęsknił, że został u nas na dwa tygodnie. To miał być rodzinny weekend. Minęło dużo czasu.
