Od najmłodszych lat moja córka była zdeterminowana, aby poślubić bogatego mężczyznę. Nie obchodził jej jego charakter, tylko to, że mógł zapewnić jej życie w luksusie. Teraz chce rozwodu, ale nie mogę pozwolić jej wyrzucić na marne pozornie idealnego życia. To historia matki próbującej chronić swoją córkę przed popełnieniem poważnego błędu.
Problemy z moją córką zaczęły się lata temu. Emocjonalny dystans pojawił się wcześnie, a w wieku 15 lat, Ania przestała dzielić się ze mną swoim życiem.
Straciłam zdolność do nawiązywania kontaktu z własną córką. Każda rozmowa wydaje się, jakbym rozmawiała z kimś obcym, ponieważ coraz bardziej naśladuje swoich teściów. Nic dziwnego, biorąc pod uwagę, że teściowie poświęcili swoje życie synowi i teraz robią wszystko dla jego rodziny. Mam zupełnie inne spojrzenie na to, co się dzieje. Wychowałam córkę na niezależną osobę, a teraz oczekuje ode mnie finansowania jej stylu życia.
Chloe i jej mąż Łukasz planują wystawne przyjęcie urodzinowe dla swojej córki Hani. Pomimo ich stabilnej sytuacji finansowej, która pozwala na wielką celebrację, Chloe waha się, czy zaprosić swoją matkę, Gabrielę, obawiając się, że może zakłócić radosną okazję.
Szczerze mówiąc, moja córka Natalia i ja nigdy nie miałyśmy szczególnie bliskiej relacji. Od dzieciństwa Natalia była zawsze bardzo zamkniętym dzieckiem, a ja nigdy nie miałam czasu, aby znaleźć z nią wspólny język, spróbować sprawić, by się otworzyła i zdecydowała się ze mną porozmawiać. Ciężko pracowałam, starając się zapewnić nam szczęśliwe życie. Jej ojciec opuścił nas, gdy była jeszcze niemowlęciem, i musiałam być dla niej zarówno matką, jak i ojcem. Ale teraz wydaje się, że wszystkie moje wysiłki poszły na marne
Moja własna córka chce mnie wyrzucić z mojego domu. A dla mnie to tylko złośliwość. Żyliśmy normalnie, a potem wszystko się zaczęło.
Karolina, mająca teraz 60 lat, zawsze była filarem siły dla swojej córki Wiktorii, która ma 35 lat. Wiktoria wyszła za mąż młodo, w wieku 20 lat, ale jej małżeństwo trwało tylko siedem lat. Powody ich rozwodu pozostają dla mnie tajemnicą.
– „Mamo, dlaczego nie przeprowadzisz się do nas? Nie musisz być cały czas sama. Będzie ci lepiej, przyjemniej, a Naomi będzie miała okazję częściej widywać babcię. Mieszkasz sama w tym małym mieszkaniu…” Córka Alicji, Ania, od miesięcy namawiała matkę do przeprowadzki do jej rodziny. Alicja, mająca teraz siedemdziesiąt osiem lat, była oporna. Ale w końcu uległa.
Ale ta taktyka nie działa w mojej rodzinie. Próbowałam wiele razy zbudować zdrową relację z moją matką i upewnić się, że nie będzie przeszkodą.
Położyłam klucze na stole i weszłam do domu. Chwilę później z korytarza wyłoniła się moja matka. „Wszystkiego najlepszego z okazji Twoich jedynych urodzin!” zawołałam, podając jej bukiet kwiatów. Nasza relacja była skomplikowana. Moja matka nigdy nie życzyła mi szczęścia na urodziny, ani mnie nie odwiedzała. Mimo to zawsze starałam się być posłuszną córką.
