Żyjąc samotnie po tym, jak jej dzieci dorosły i założyły własne rodziny, Wiktoria spotyka się z niespodziewaną ciążą w wieku 44 lat. Z jej obcym mężem, Arturem, który znalazł nowe życie, zmaga się z trudnościami swojej nowej rzeczywistości, niepewna, którą ścieżką podążać.
Natalia i ja byłyśmy nierozłączne, dopóki los nie sprowadził Kacpra i jego rodziny do domu obok. Ale po roku musieli przeprowadzić się do innego miasta, jak to życie czasem dyktuje. Ta historia bada zawiłości przyjaźni, rodzicielstwa i trudne lekcje dorastania.
Mając zaledwie 20 lat, poznałam Andrzeja. W głębi duszy nigdy nie pragnął dziecka, ale ja byłam opętana tą myślą, pomimo mojej młodości. Nasza historia to skomplikowana podróż przez miłość, porzucenie i trudne decyzje, które następują.
Często zachwycamy się odpornością osób, które nas otaczają, nie zdając sobie sprawy z bitew, które stoczyły w ciszy. Moja żona, Ewa, jest uosobieniem takiej siły. Przez całe życie dźwigała swoje brzemię w samotności, jej przeszłość owiana była tajemnicą. Zanim się pobraliśmy, Ewa była kobietą małomówną, jej samotność była fortecą. Wierzyłem, że z czasem uda mi się zniwelować dystans między nami, ale kiedy w końcu podzieliła się ze mną swoją historią z dzieciństwa, nie mogłem uwierzyć.
Jednak rok po przybyciu Awy, rodzina Kowalskich otrzymała list, który zmienił bieg ich życia. Był od kobiety twierdzącej, że jest biologiczną matką Awy, która od czasu chaosu konfliktu szukała swojej córki. List szczegółowo opisywał jej desperacką sytuację i jej prośbę do Kowalskich, aby rozważyli oddanie Awy do niej.
Wychowanie dziecka jako samotny rodzic to niezwykle trudna podróż, pełna nieproszonych rad i ocen ze strony innych. Ale czasami to nieoczekiwane momenty nas zaskakują. Oto historia Laury, samotnej matki, która otrzymała tajemniczy list podczas jedzenia na mieście ze swoją córką, Mią, który doprowadził ją do łez.
