Młoda para „otrzymała” dom w prezencie ślubnym. Mieszkali tam już kilka miesięcy przed ślubem, ale teraz dom jest oficjalnie własnością syna. Po ślubie teściowa i synowa nie mogły się dogadać – dom niby jest ich, ale nie spieszą się z załatwieniem formalności. Co więcej, nie pozwalają nawet synowej się zameldować.
Zofia i jej matka są wściekłe, że Wiktor i Aria postanowili sprzedać swój samochód. Próbują ich przekonać do zmiany decyzji, ale sytuacja staje się coraz bardziej skomplikowana.
Jestem na urlopie macierzyńskim od czterech lat. Moje dzieci są w podobnym wieku, więc wypełniam swoje obowiązki jako matka. Mój mąż pracuje na dwa etaty, a my mamy własne mieszkanie, więc jakoś sobie radzimy. „Co osiągnęłaś w wieku 25 lat? Najpierw musisz zbudować karierę, jak moja córka,” powtarzała moja teściowa. Moja szwagierka naprawdę się nie spieszyła
– Jak mogłaś tak szybko zapomnieć o swojej wnuczce? To były jej urodziny, właśnie skończyła 15 lat! Rozumiem, że stałam się dla Ciebie obca, ale Hania! Ona jest Twoją wnuczką.
Z dobroci serca pozwoliłam mojej teściowej wprowadzić się do mojego mieszkania po jej rozwodzie, który zostawił ją i jej najmłodszego syna bez dachu nad głową, mimo że mogłam je wynająć.
Nasz syn Eryk i jego żona Karolina mieszkają z moim mężem Leszkiem i mną. Teraz Karolina jest w ciąży i ma urodzić za dwa miesiące. Ale moja córka Ela miała plan, aby im pomóc, dopóki teściowie się nie wtrącili i wszystko się rozpadło.
Oszukał mojego męża, twierdząc, że tak bardzo za nim tęsknił, że został u nas na dwa tygodnie. To miał być rodzinny weekend. Minęło dużo czasu.
Mój syn i jego żona oszczędzają na własne mieszkanie, więc poprosili o możliwość zamieszkania w moim domu. Teraz muszę chodzić na palcach we własnym domu, aby nie przeszkadzać mojej synowej. Pracuje zdalnie, a ja wydaję się być ciągłym rozproszeniem. Mam tego dość i w końcu porozmawiałam z synem na ten temat. Kiedy Piotr zdecydował się ożenić, chciałam im pomóc finansowo. Sprzedałam mój trzypokojowy dom i dodałam moje oszczędności, aby im pomóc.
Dorastając, często kłóciłam się z siostrą. Jest ode mnie trzy lata młodsza, a nasi rodzice prawie zawsze stawali po jej stronie, zwłaszcza Mama. W szkole było trochę łatwiej: brak rodziców, a inne dzieci rozumiały mnie i często krytykowały Wiktorię za jej arogancję i zarozumiałość. Nie było dnia, żeby nie drwiła z mojego wyglądu.
Mieliśmy wcześniej drobne nieporozumienia, ale nic poważnego. Jednak ostatnio wszystko się zmieniło. Ciąża mojej synowej doprowadziła do poważnych nieporozumień. Wkrótce sytuacja może się jeszcze bardziej zaostrzyć.
Kocham moje wnuczki i jestem wdzięczna, że są w moim życiu. To dobre dzieci, ale moja synowa nie wychowuje ich właściwie. Pozwala im na zbyt wiele. Za każdym razem, gdy ich odwiedzam, dzieci biegają po domu, krzycząc i hałasując. Próbuję je skorygować, ale mówią mi, że mama im pozwoliła. A moja synowa natychmiast wkracza do akcji.
Zofia mieszkała ze swoim mężem, Piotrem, w ich własnym domu. Dom znajdował się na przedmieściach. W naszym miasteczku jest wiele takich domów, które wyglądają jak typowe wiejskie chaty. Jest pięknie, cicho i pełno zieleni. Można uprawiać ogród, a nawet trzymać kury, jeśli się chce. Kilka kroków dalej znajduje się główna ulica miasteczka z komunikacją publiczną i
