Jestem Anną, matką dorosłego syna, który od lat prosi mnie o pieniądze. Każda kolejna rozmowa rozdziera moje serce i sprawia, że zaczynam wątpić, czy moja miłość nie zamieniła się w ciężar. To opowieść o granicach pomocy, poczuciu winy i nadziei na zmianę.
Od zawsze byłam dla mojej córki wsparciem, ale w pewnym momencie poczułam się wykorzystywana. Musiałam postawić granice, choć kosztowało mnie to wiele łez i nieprzespanych nocy. Czy egoizm to dbanie o siebie, czy może po prostu zdrowy rozsądek?
Mój mąż znowu próbuje namówić mnie na rodzinny wyjazd nad morze z jego matką i ciotką. Po zeszłorocznej katastrofie nie chcę mieć z tym nic wspólnego, ale on nie potrafi postawić granic. Czy naprawdę muszę poświęcać swoje wakacje i oszczędności dla cudzych kaprysów?
To opowieść o tym, jak po latach poświęceń dla rodziny musiałam podjąć najtrudniejszą decyzję w życiu – wyrzucić własnego syna i jego żonę z mieszkania. Przyznaję się do błędów jako matka, ale też do tego, jak poczucie winy mnie zniewalało i jak inni to wykorzystywali. Dopiero gdy postawiłam granice, zaczęłam oddychać – ale czy naprawdę jestem wolna?
Od dziecka byłam oczkiem w głowie mojej mamy, ale jej troska zaczęła mnie dusić. Gdy próbowałam się usamodzielnić, mama reagowała łzami i szantażem emocjonalnym. Teraz stoję na rozdrożu: czy mam prawo postawić granice, jeśli to ją rani?
Zawsze wierzyłam, że matczyna miłość nie zna granic. Byłam księgową, sprzątaczką i bankiem dla firmy mojego syna, aż pewnego dnia zostałam wyrzucona z jego życia. Teraz pytam siebie: czy naprawdę można kochać za bardzo?
Przez trzy lata pozwalałam synowi i jego żonie mieszkać u mnie, wierząc, że pomagam im stanąć na nogi. Z czasem jednak moje dobre serce zostało wystawione na próbę, a relacje rodzinne zaczęły się rozpadać. W końcu musiałam podjąć najtrudniejszą decyzję w życiu – wyrzucić ich z domu, zadając sobie pytanie, czy byłam złą matką.
Od lat byłam dla mojej córki wsparciem, ale w pewnym momencie poczułam się wykorzystywana. Musiałam postawić granicę, choć serce mi pękało. Czy jestem złą matką, bo chcę mieć własne życie?
