Mam na imię Ivana. Moje życie rozpadło się, gdy po śmierci rodziców pojawił się półbrat, o którego istnieniu nie miałam pojęcia. Z dnia na dzień straciłam dom, poczucie bezpieczeństwa i wiarę w sprawiedliwość – a rodzinne sekrety i bezduszność urzędów doprowadziły mnie na skraj rozpaczy.
Jestem Janek, 72-letni emeryt, który niedawno doświadczył bolesnej sytuacji w banku. Moja historia opowiada o trudnościach, jakie napotykają starsi ludzie w dzisiejszym społeczeństwie, gdzie technologia i biurokracja często stają się barierą nie do pokonania. To opowieść o walce z systemem, ale także o nadziei i sile, które można znaleźć w najmniej oczekiwanych miejscach.
Opowiadam o niedawnym incydencie, który ujawnił, jak trudne może być życie starszej osoby w dzisiejszym społeczeństwie. Zderzenie z biurokracją i brak empatii ze strony młodszych pokoleń zmusiły mnie do refleksji nad tym, jak niewidzialni stajemy się z wiekiem. Czy naprawdę jesteśmy skazani na samotność i niezrozumienie?
