Pracując na oddziale rehabilitacji neurologicznej, każdy pacjent musi zostać odebrany przez kogoś po wypisie. Często pacjent jest jeszcze słaby i zapominalski. Czasami pacjent ma rodzinę, ale nikt nie chce go odebrać. To zdarzyło się ponownie: zadzwoniłam do brata pacjenta, który przypominał nam gwiazdę rocka – miał tatuaże, rozczochrane włosy i
Początkowo wszystko układało się dobrze, ale z czasem napięcia między teściami zaczęły narastać. Pracowałem jako robotnik w fabryce, a moja żona, Anna, była pielęgniarką w lokalnym szpitalu.
Gdzie indziej znajdę taką gospodynię, która pracuje za darmo? Jak czuje się kobieta w wieku 50 lat? Wciąż dość młoda, atrakcyjna i pełna nadziei. Wszystko może się jeszcze zdarzyć. Linda miała swoje pierwsze dziecko w wieku 25 lat. Teraz jej córka, Emilia, ma 25 lat. Mieszkały razem w dwupokojowym mieszkaniu i były najlepszymi przyjaciółkami. Wyglądały prawie jak siostry.
Skończyłam szkołę, poszłam na studia, wyszłam za mąż. Ale nie mogłam dogadać się z mężem i rozwiedliśmy się. Teraz nie mam gdzie mieszkać i muszę wynająć mieszkanie. Na początku
Po tym, jak moje dzieci wyprowadziły się i założyły własne rodziny, znalazłam się sama. Na początku zaakceptowałam to jako normalną część życia, ale potem sytuacja się zmieniła.
Mój partner, Janek, i ja pośpiesznie wzięliśmy ślub z powodu młodzieńczej impulsywności. Nasza pasja była tak intensywna, że po zaledwie trzech miesiącach znajomości nazywał mnie swoją żoną. Teraz jego dzieci odkryły naszą sytuację mieszkaniową, a nasze życie stało się nieustanną walką.
Mamy czteroletniego syna i mieszkamy w domu, który mój mąż odziedziczył. Dom jest zadbany, mąż dobrze zarabia i jeździ ładnym samochodem. Posiada również mały kawałek ziemi, który dzieli z rodzeństwem.
– Jedyne, co mi mówi, to żeby nie wtrącać się w jej sprawy rodzinne. Powinnam była jej dawno temu powiedzieć, żeby uciekała od kogoś takiego jak on.
Nie mogli go zabrać do przedszkola, bo był chory. Moja najstarsza wnuczka, która ma 18 lat, miała zajęcia na uczelni, a potem wizyty w salonie, więc nigdy nie była dostępna.
Miałam zaledwie 23 lata, gdy mój mąż opuścił mnie z naszym małym synem, Michałem. Miał wtedy tylko trzy lata. Mój mąż odszedł, bo nie potrafił poradzić sobie z ciągłymi obowiązkami – musiał zarabiać pieniądze i wydawać je na rodzinę. Nie podobało mu się to wcale. Dlaczego miałby wydawać na rodzinę, skoro mógłby wydawać na siebie i swoją dziewczynę?
Niektórzy zarabiają dzięki sprytowi, inni są przyzwyczajeni do zarabiania pieniędzy ciężką pracą. Ja nie byłem fizycznie silny i nie miałem dobrego wykształcenia, ale postanowiłem wyjechać za granicę, aby pracować i zarabiać pieniądze. Po 15 latach takiej pracy udało mi się zaoszczędzić na dom, ale rodzice mojego zięcia są dla mnie ciągłym źródłem zmartwień.
„Tomek, nie mam na to czasu. Muszę się przygotować do ślubu. Chcesz, żeby wszystko było idealne dla twojego taty, prawda?” odpowiedziała Sara, nie odrywając wzroku od telefonu.
