Już wcześniej dzieliłam się tutaj swoją historią, a sedno było takie, że po prawie czterech latach bycia z mężczyzną, związek nie zakończył się szczęśliwie. Problem polegał na tym, że mój chłopak często podróżował tam i z powrotem (z mojego miejsca do wynajmowanego mieszkania), nie chciał zamieszkać razem na stałe i odmawiał budowania normalnej rodziny. Twierdził, że nie jest gotowy.
„Przestronne trzypokojowe mieszkanie w sercu miasta, zakupy dostarczane pod drzwi. Nigdy nie musisz martwić się o koniec miesiąca ani stresować się kolejnym posiłkiem. Ale czasem nawet najlepsze intencje nie mogą wypełnić pustki w środku.”
Właśnie wzięłam ślub. Przed weselem mieliśmy liczne rozmowy z rodzicami na temat domu. Mama początkowo mówiła jedno, ale rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Pewnego dnia mama zszokowała mnie wiadomością: rozwodzi się z tatą. Tak po prostu. Wyglądało na to, że czekała z tą wiadomością do mojego ślubu. Moja mama
Ostatniej nocy nie zmrużyłam oka. Zmagam się z sytuacją, która rozwinęła się w moim życiu. Nie wiem, jak przez to przejść. Osiem miesięcy temu dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Po ślubie przeprowadziłam się do miasta mojego męża. Utrzymuję dobre relacje z rodzicami, ale rzadko się widujemy z powodu odległości.
Myślałam, że po raz pierwszy w życiu znalazłam prawdziwą miłość. Co dziwne, te przyjemne emocje nie odciągały mnie od nauki; wręcz przeciwnie, pomagały mi się jeszcze bardziej skupić.
Po raz kolejny próbowałam jej wytłumaczyć, że nie możemy jej tu zostawić, w jej starym domu; musi się przeprowadzić. Moja mama ma 70 lat, a ja
Zawsze starałam się zapewnić mojemu dziecku wszystko, czego potrzebowało. Moja mała firma miała swoje wzloty i upadki. Kiedy moja córka Emilia skończyła 15 lat, musiałam podjąć trudne decyzje.
Po ukończeniu studiów udało mi się przypadkiem zdobyć pracę w renomowanej firmie. Nauczyłam się tam wszystkiego i wspięłam się po szczeblach kariery. Jan również dołączył do firmy w tym samym czasie.
Nigdy nie rozumiałam, kiedy ludzie mówili, że żadne dziecko nie jest obce. Dla mnie są. Na przykład syn mojego męża z pierwszego małżeństwa jest dla mnie zupełnie obcy. Niestety, nie mam własnych dzieci i nigdy mieć nie będę. Ale mam siostrzeńca, który jest dla mnie jak syn. Mój brat zmarł wcześnie, więc wychowałam go sama.
Większość życia spędziłam pracując za granicą. Zarabiałam przyzwoicie, choć bardzo tęskniłam za dziećmi i rodziną. Zawsze przypominałam sobie, że robię to wyłącznie dla nich, aby zapewnić im dobre życie. Nikt inny by się tym nie zajął, tylko ja. W ostatnich latach praca stawała się coraz trudniejsza – nie byłam już młoda, a praca była wyczerpująca.
Czasami przynosiła prezenty, a nawet kilka razy opiekowała się naszą córką, gdy z mężem wychodziliśmy na randkę, ale teraz muszę zmierzyć się z uczuciami, gdyż wybrał pozostanie.
– Jedyne, co mi mówi, to żeby nie wtrącać się w jej sprawy rodzinne. Powinnam była jej dawno temu powiedzieć, żeby uciekała od kogoś takiego jak on.
