Po zgody na miesięczny pobyt naszego syna, Henryka, u niego bez interwencji prawnej, mój były mąż, Michał, wytrzymał tylko kilka tygodni, zanim przyprowadził go z powrotem do mnie.
Rachela miała zaledwie piętnaście lat, kiedy znalazła się w sytuacji, w której musiała łączyć szkołę z opieką nad młodszym rodzeństwem, Gabrielem i Sarą, ze względu na wymagające prace jej rodziców. Doskonale radząc sobie w roli zastępczej rodzicielki, zarządzała obowiązkami domowymi, przygotowywała posiłki i opiekowała się rodzeństwem z dojrzałością wykraczającą poza jej lata. Mając osiemnaście lat, Rachela marzyła o własnym dziecku, wierząc, że jest gotowa na tę odpowiedzialność. Jednak rzeczywistość życia wkrótce wyzwała jej oczekiwania i przekształciła jej rozumienie rodzicielstwa.
Wielu rodziców uważa, że przekazanie swojej własności dzieciom może ich chronić przed przyszłymi sporami i manipulacjami. Ta historia śledzi podróż Michała i Zuzanny, którzy zdecydowali się przekazać swoje mieszkanie synowi, Tomaszowi, w nadziei na zabezpieczenie jego przyszłości. Jednak rezultat był daleki od tego, czego oczekiwali.
Adam ma syna, Jana, z poprzedniego małżeństwa i obsypuje go uczuciem i uwagą. Tymczasem jego i Ewy córka, Aleksandra, często czuje się zaniedbana. Pomimo starań Ewy, aby zniwelować różnice, nierówne traktowanie przez Adama tworzy przepaść w rodzinie, pozostawiając trwałe emocjonalne blizny.
