Miałam zaledwie 23 lata, gdy mój mąż opuścił mnie z naszym małym synem, Michałem. Miał wtedy tylko trzy lata. Mój mąż odszedł, bo nie potrafił poradzić sobie z ciągłymi obowiązkami – musiał zarabiać pieniądze i wydawać je na rodzinę. Nie podobało mu się to wcale. Dlaczego miałby wydawać na rodzinę, skoro mógłby wydawać na siebie i swoją dziewczynę?
Historia bliskich przyjaciół. Często ich odwiedzaliśmy. Widziałem i słyszałem wiele. I całe szczęście, że moje życie tak nie wygląda! Teraz do sedna. Byli rodzice, którzy mieli małego chłopca. Ich szczęście nie miało granic! Zrobili dla niego wszystko; był ich jedynym dzieckiem, ich nadzieją na przyszłość. Los nie obdarzył ich więcej dziećmi, choć oboje tego pragnęli. A potem
– Cześć, Aniu. Jak leci? Coś nowego?
Jestem niesamowicie dumna z mojej córki i uważam, że jest niezwykłą osobą. Wychowałam ją sama po tym, jak jej ojciec nas opuścił, gdy była jeszcze niemowlęciem. To był trudny czas, bez nikogo, do kogo mogłabym się zwrócić o pomoc. Jedyną pociechą był mały dom, który odziedziczyłam po mojej zmarłej matce. Teraz moja córka wspiera mnie finansowo, ale nalega, aby jej mąż nigdy się o tym nie dowiedział.
Żyjąc swoim życiem mimo posiadania dwójki dzieci, często zostawia swoje pociechy z wiekową matką. Na przykład, w Sylwestra zostawiła swoich synów z babcią i pojechała w góry z przyjaciółmi. Problem polega na tym, że
To był zwykły dzień. Wracałam do domu, ciesząc się na myśl o filiżance gorącej herbaty i chwili spokoju. Ale kiedy otworzyłam drzwi, zastałam mój dom pełen życia… niekoniecznie takiego, jakiego chciałam. Mój syn, Jan, i jego żona, Emilia, wprowadzili się do mnie sześć miesięcy temu po utracie wynajmowanego mieszkania. Na początku byłam szczęśliwa, że mogę pomóc. Ale
Chcieli podarować córce wyjątkowy prezent, ale nie byli pewni, co wybrać. Kiedy ogłosiła swoje zaręczyny, od razu zrozumieli, że dom będzie idealnym prezentem.
Od najmłodszych lat moja córka była zdeterminowana, aby poślubić bogatego mężczyznę. Nie obchodził jej jego charakter, tylko to, że mógł zapewnić jej życie w luksusie. Teraz chce rozwodu, ale nie mogę pozwolić jej wyrzucić na marne pozornie idealnego życia. To historia matki próbującej chronić swoją córkę przed popełnieniem poważnego błędu.
Byliśmy małżeństwem przez siedem lat. Pierwsze trzy lata były pełne szczęścia, ale potem wszystko zaczęło się rozpadać. Nigdy nie wyobrażałam sobie, że mój mąż okaże się tak bezduszny i samolubny. Mieliśmy dwie córki, Emilkę i Zosię. Ale mój mąż nigdy nie pomagał mi w ich wychowaniu. Ciągle się kłóciliśmy. Wszystko zmieniło się w dniu, kiedy postanowiłam odejść.
Pobraliśmy się, gdy oboje mieliśmy dwadzieścia trzy lata. W tym czasie byłam już w ciąży. Właśnie skończyliśmy studia pedagogiczne. Nasze rodziny nie były zamożne, więc musieliśmy ciężko pracować, aby związać koniec z końcem. Zrezygnowałam z urlopu macierzyńskiego i zdecydowałam się na karmienie mlekiem modyfikowanym. Czy to z powodu stresu, czy czegoś innego, od tego momentu wszystko zaczęło się psuć.
Miłość matki nie zna granic i jest gotowa poświęcić wszystko dla szczęścia swojego dziecka. Bezsenne noce, przedwczesne siwe włosy i słodko-gorzki ból obserwowania, jak dziecko staje się niezależne, to wszystko część tej podróży. Doskonale to rozumiem, ponieważ jestem jedną z tych matek. Ale ostatnio postanowiłam, że nadszedł czas, aby zwolnić tempo i zacząć żyć dla siebie. Zwłaszcza że mój syn, Jakub, wydawał się mieć wszystko pod kontrolą… przynajmniej tak myślałam.
Szczerze mówiąc, nigdy nie spodziewałam się takiej bzdury z jej strony, chociaż lata małżeństwa uświadomiły mi, że nie była mądrą kobietą. Mamy razem dziecko. Oczywiście, dziecko nosi nazwisko ojca.
