Ostatnio bardzo się martwię, że będę musiała opiekować się moją teściową zamiast skupić się na własnej rodzinie i wychowywaniu mojego pięcioletniego syna. Każdego dnia mój niepokój rośnie. Zauważyłam nawet, że schudłam i moje włosy się przerzedzają. Myślę, że moje ciało reaguje na stres. Rzecz w tym, że moja mama kiedyś opiekowała się osobami starszymi.
Ja i Jan wzięliśmy ślub, gdy mieliśmy po dwadzieścia trzy lata. W tym czasie byłam już w ciąży. Właśnie skończyliśmy studia pedagogiczne. Nasze rodziny nie były zamożne, więc musieliśmy ciężko pracować, aby związać koniec z końcem. Zdecydowałam się zrezygnować z urlopu macierzyńskiego i wybrałam karmienie mlekiem modyfikowanym. Czy to z powodu stresu, czy czegoś innego, sprawy zaczęły się psuć.
Nigdy wcześniej nie wierzyłem w te głupie przesądy i uprzedzenia. Jednak ostatnio moje spojrzenie na tę sprawę nie jest już tak jednoznaczne. Szczerze mówiąc, czuję się rozczarowany.
Moja relacja z mamą była inna niż większości ludzi. Urodziłem się, gdy moi rodzice byli po czterdziestce, a ta różnica wieku odcisnęła swoje piętno. Przeprowadzenie jej do mnie wydawało się właściwą decyzją, ale szybko stało się czymś, czego żałowałem.
„Nie mogłam się doczekać spotkania z nią. W końcu, kiedy ja i Kamil wzięliśmy ślub, była w szpitalu i nie mogła uczestniczyć w naszym weselu!” Ale to, co zaczęło się jako pełne nadziei spotkanie, przerodziło się w koszmar, który zachwiał fundamentami naszej rodziny.
Czuję się głęboko zraniona decyzją mojej teściowej zawartą w jej testamencie i szukam porady, jak poradzić sobie z sytuacją oraz moimi emocjami.
Nie dlatego, że odeszli z tego świata, ale dlatego, że zdecydowali się odejść od swojego dziecka. Marek nigdy nie obiecał mi wieczności, więc nie mam do niego żalu. Jednak emocjonalne następstwa, zwłaszcza z jego matką, Genowefą, komplikują nasze próby oddzielnego życia.
Pewnego dnia Helena poprosiła swojego wnuka i jego dziewczynę, aby opuścili jej mieszkanie, deklarując chęć samodzielnego życia. Biorąc pod uwagę reputację jej wnuka, Franka, jako osoby dość egoistycznej, jej decyzja nie była zaskoczeniem.
Moja najstarsza córka, Adrianna, ma 22 lata, a mój syn, Bartek, właśnie skończył 14 lat. Adrianna jest niezwykle piękna i zawsze była popularna wśród chłopców. Jednak jej ostatni wybór partnera sprawił, że muszę zmierzyć się z nieoczekiwanymi emocjami.
Za każdym razem, gdy słyszy mój głos, mówi, że jest zbyt zajęta i rozłącza się. To zawsze to samo. Zapytałem syna, Jakuba, dlaczego Marta mnie ignoruje, ale on tylko wzruszył ramionami.
Zawsze dumnie podkreślałem, że jestem samoukiem, osiągając wszystko ciężką pracą bez polegania na cudzym bogactwie. Moje zaangażowanie w pracę było niepodważalne, często zostawałem późno lub przychodziłem wcześnie, gdy było to potrzebne. Jednak wszystko się zmieniło, gdy Aurora pokazała swoje prawdziwe oblicze, nagle kończąc naszą przyjaźń.
„Gabriel i ja jesteśmy w szoku! Dlaczego zdecydować się na rozwód po tylu latach razem? Spędzili całe życie ramię w ramię, wychowując dzieci i rozpieszczając wnuki, ale teraz ona podjęła decyzję.”
