Soboty w naszej rodzinie są poświęcone na spędzanie czasu dzieci z babcią. To nasza rutyna od ponad roku. Nawet po narodzinach naszego drugiego dziecka, moja teściowa wykazywała niewielkie zainteresowanie wnukami. Odwiedzała nas raz w miesiącu, przynosiła prezenty, spędzała z nimi godzinę lub dwie, a potem wychodziła. Naturalnie, moje córki ledwo ją rozpoznawały. Moja najstarsza córka, gdy
Jestem załamana, ponieważ mój syn Grzegorz przestał ze mną rozmawiać. Wrócił do kobiety, która już raz złamała mu serce. Potrzebuję porady, jak sobie z tym poradzić.
Szymon postanowił, że prędzej czy później, nieruchomość jego babci trafi w jego ręce. Nalega, abyśmy przyjęli ją do siebie i zwolnili jej mieszkanie. Ale nie mogę się na to zgodzić.
Nie myślcie, że tylko dlatego, że jestem starszą kobietą, nie znam się na komputerach. Nie spędzam dni siedząc na ławce przed blokiem ani jeżdżąc autobusami o świcie.
Trudno teraz nie zagubić się w starych zdjęciach. Oto wycieczka do Tatr, oto przyjęcie urodzinowe mojej mamy, a oto mój mąż na ślubie swojej siostry.
Mam 30 lat, a moja mama nadal kontroluje wszystko, co robię. Potrzebuję porady, jak zdobyć niezależność.
Zdrada to niszczące doświadczenie, które pozostawia głębokie blizny. Istnieje wiele powodów, dla których ktoś może zdradzić, ale żaden z nich nie usprawiedliwia zadawanego bólu. Mam na imię Ariana. Kiedy odkryłam, że mój mąż był niewierny przez długi czas, byłam zdruzgotana. Płakałam bez końca, potem ogarnęła mnie złość. W końcu poczułam przytłaczającą chęć zemsty. To jest moja historia.
Szukam porady, jak poradzić sobie z moimi rozwiedzionymi rodzicami, którzy ciągle rywalizują o uwagę mojej córki.
Porzucił ich, by radzili sobie sami, i po prostu zniknął. Niesamowity zwrot losu sprowadził mężczyznę z powrotem po 25 latach. Ale teraz jego czyny są nie do odkupienia.
Sześcioletni Antek zawsze opiekował się swoją młodszą siostrą, Amelką, z największą troską i miłością. Cenił każdą chwilę spędzoną z nią, nigdy nie przegapiając okazji, by okazać swoje uczucia. W serce rozdzierającym zwrocie losu, Antek musiał pożegnać się z Amelką na zawsze, trzymając jej rękę po raz ostatni.
Mam przyjaciółkę o imieniu Anna. Ma 40 lat. Zawsze mówiła, że starszym ludziom należy się szacunek. Ciągle krytykowała tych, którzy narzekali na swoich starszych krewnych, nazywając ich okrutnymi. „Czego potrzebują starsi ludzie? Zrób im owsiankę, podaj ją z uśmiechem – to wszystko!” Ale los ukarał ją za te słowa. Pewnego dnia poprosiłam Annę, aby zaopiekowała się swoim dziadkiem.
Spędziłam większość życia pracując za granicą. Zarabiałam przyzwoicie, choć bardzo tęskniłam za dziećmi i rodziną. Zawsze mówiłam sobie, że robię to wyłącznie dla nich, aby zapewnić im dobre życie, bo nikt inny by się tym nie zajął. W ostatnich latach coraz trudniej było mi pracować – nie byłam już młoda, a praca była ciężka.
