Patrycja obserwowała przez okno pociągu, jej serce było ciężkie z powodu upadku jej świata. Wszystko zmieniło się tak szybko, odzwierciedlając niejasność mijanego krajobrazu. Następnie, obok niej usiadł Julian, rozpoczynając rozmowę, która wydawała się zaskakująco łatwa, pomimo ich statusu obcych sobie osób. Dzielenie się zmartwieniami i lękami z kimś nowym wydawało się prostsze, ale życie Patrycji było na bardziej skomplikowanej ścieżce, niż mogłaby przewidzieć.