To opowieść o najgorszej nocy mojego życia, kiedy moja córka Zosia zaginęła podczas burzy w Warszawie. Przeżyłem wtedy strach, poczucie winy i rozpacz, które rozdarły naszą rodzinę, ale też nadzieję i przebaczenie. Ta historia pokazuje, jak przeszłość potrafi nas dogonić w najmniej oczekiwanym momencie.
To był wieczór urodzin mojego męża, kiedy nasza córka Zuzia nie wróciła do domu. Przeżyłam wtedy największy koszmar każdej matki, a cała nasza rodzina stanęła na krawędzi rozpadu. Opowiadam Wam o tej dramatycznej nocy i o tym, jak powoli oddalaliśmy się od siebie, nie zauważając sygnałów.
Nasz syn, Michał, był dumą naszego życia, błyskotliwym i obiecującym młodym człowiekiem z przyszłością pełną możliwości. Moja żona, Linda, i ja poświęciliśmy się pielęgnowaniu jego talentów i wspieraniu jego marzeń. Jednak gdy wszedł w wiek nastoletni, Michał zaczął się zmieniać w sposób, którego nie potrafiliśmy zrozumieć. Ta historia zagłębia się w ból utraty dziecka na rzecz nieznanego i pozostające pytania, które pozostają, gdy rodzina zostaje rozdzielona.
