Od zawsze żyłam według własnych zasad, choć świat próbował mi je narzucić. Wychowywana przez surową mamę, bez ojca, musiałam nauczyć się radzić sobie sama. Moja historia to opowieść o marzeniach, rozczarowaniach i cenie, jaką płaci się za wierność sobie.
Od pierwszego dnia, gdy przekroczyłem próg domu mojej przyszłej żony, wiedziałem, że nic już nie będzie takie samo. Zasady jej matki były dziwne, a atmosfera pełna napięcia i rodzinnych sekretów. Ta historia to opowieść o walce o własne miejsce, o miłości, która musi przetrwać nie tylko domowe absurdy, ale i głęboko skrywane żale.
Mieszkaliśmy z Michałem i naszym czteroletnim synkiem Antkiem w maleńkiej kawalerce na warszawskiej Pradze. Pewnego dnia moja mama, Teresa, oznajmiła, że musi się do nas wprowadzić – i od tej chwili nic już nie było takie samo. Opowiadam, jak walczyliśmy o prywatność, miłość i własne granice w jednym pokoju.
Kiedy miałam 4 lata, mój ojciec opuścił naszą rodzinę. Niedługo potem moja matka wyjechała do innego stanu, aby związać koniec z końcem. Podczas jej nieobecności tęskniłem za jej obecnością. Wychowywany przez babcię, nauczyłem się czytać i pisać, ale zawsze czułem pustkę. Mimo posiadania rodziców, czułem się zupełnie samotny. Obiecałem sobie
Małe dziecko jest zawsze szczęśliwe, gdy jego mama jest w pobliżu. Ale nie zawsze mogłam zapewnić mojej córce to szczęście. W miarę jak moja córka dorastała, stawała się coraz bardziej rozgoryczona światem. Wszystko było złe, wszystko było nie tak, a wszyscy byli winni temu, że jej życie nie układało się tak, jak chciała. Z czasem zaczęło to
„Przez ostatnie 7 lat nigdy nie prosiłam ich o pieniądze; nawet mi to przez myśl nie przeszło. Zamiast tego staram się odwiedzać ich z prezentami, mając nadzieję na zniwelowanie rosnącej przepaści między nami.”
