Przez lata mieszkałam pod jednym dachem z teściową, czując się jak gość we własnym życiu. Gdy w końcu z mężem, Emilem, zdobyliśmy się na odwagę i wyprowadziliśmy się, nasz związek i codzienność zmieniły się nie do poznania. To opowieść o walce o własny spokój, stawianiu granic i miłości, która przetrwała wszystko.
Zawsze byłam cicha, a mój spokój był dla męża najpierw magnesem, potem powodem odejścia. Dziś, gdy pisze, że tęskni za tą ciszą, zastanawiam się, czy można być zbyt spokojnym dla miłości. To opowieść o rodzinnych konfliktach, samotności i sile, która rodzi się z akceptacji siebie.
Moja historia zaczyna się od trudnych relacji z rodzeństwem i oczekiwań rodziców, które przytłaczały mnie przez lata. Dzięki wierze i modlitwie udało mi się odnaleźć wewnętrzny spokój i zrozumienie dla bliskich. To opowieść o tym, jak duchowość może stać się kotwicą w burzliwych czasach.
