W dramatycznym momencie wyrzuciłam rzeczy mojego syna za drzwi i zamieszkałam z jego żoną. Rodzina mnie krytykuje, ale nie żałuję – żałuję tylko, że nie postawiłam się wcześniej. Po śmierci męża długo żyłam w cieniu, aż w końcu odnalazłam w sobie siłę, by odzyskać własne życie.
Od zawsze wierzyłam, że uczciwa praca i rozsądne gospodarowanie pieniędzmi to klucz do szczęścia. Dziś patrzę, jak mój syn i jego żona toną w długach, wydając na rzeczy, które dla mnie są kompletnie niepotrzebne. Czy to ja zawiodłam jako matka, czy świat tak bardzo się zmienił?
Prosił również o możliwość zamieszkania ze swoją obecną żoną w moim domu. Ale tutaj również to jego wina; gdyby płacił swojej byłej żonie odpowiednie alimenty, można by uniknąć tej sytuacji.
