Matka jest gotowa poświęcić wszystko dla szczęścia swojego jedynego dziecka. Traci sen, gdy jej dziecko dorasta, przedwcześnie siwieje, gdy jej dziecko staje się nastolatkiem, i stara się nie płakać, gdy jej dziecko staje się niezależne. Doskonale to rozumiem, bo jestem jedną z tych kobiet. Ale ostatnio postanowiłam trochę zwolnić i zacząć żyć dla siebie. Zwłaszcza że mój syn, Michał, ma
Po licznych kłótniach w końcu zaakceptowałam prośbę mojego syna, aby trzymać się z dala od jego życia i życia jego żony. Poprosił mnie, abym nie dzwoniła co drugi dzień i nie pytała o ich samopoczucie. Teraz zdaję sobie sprawę, że mogłam wcześniej przekraczać granice, ale trudno mi kontrolować swoje emocje. Ta decyzja doprowadziła do niespodziewanego i bolesnego rezultatu.
Wyobraź sobie to: moja synowa nawet nie próbuje ukryć, że mnie nie lubi! Mówi mi to prosto w twarz przy każdej okazji. A mój syn o tym wie! Mam sześćdziesiąt lat i czuję się jak najmniej ulubiona matka i teściowa. Zawsze wiedziałam, że posiadanie jedynego dziecka to zły pomysł. Nie można trzymać ich przy sobie na zawsze
W wieku 60 lat nie rozumiem, dlaczego nie mogę wyjść za mąż. Mam narzeczonego, dom i nawet trochę oszczędności. Dlaczego przeszłam przez tyle wysiłku, włożyłam tyle pracy i poświęciłam tyle czasu, tylko po to, by usłyszeć, że nie mogę robić pewnych rzeczy w moim wieku? Podczas gdy jestem tym zdezorientowana, czas mija, a nic się nie zmienia.
Linda była głęboko dotknięta. Jej syn niedawno się ożenił, a zaledwie kilka tygodni później on i jego żona postanowili, bez wyraźnego powodu, że będą gotować sami. Co gorsza, syn oznajmił, że kupią drugą lodówkę. „Dlaczego, synu?” Linda była zaskoczona. „Uważamy, że tak będzie najlepiej,” odpowiedział. Jej syn nie żartował. Wkrótce, w tej samej kuchni, gdzie kiedyś wspólnie gotowali
Mieszkając na wsi, nie odwiedzałam mojego syna i jego żony od czasu ich ślubu w zeszłym roku. W tym roku postanowiłam zrobić sobie przerwę od ogrodnictwa i odwiedzić ich w mieście, ale okazało się, że to nie była relaksująca wizyta.
Trudno mi się porozumieć z moim synem. W dzieciństwie wszystko było w porządku. Ale jako nastolatek, Kamil zaczął zadawać się z niewłaściwym towarzystwem. Przestał ufać zarówno mnie, jak i swojemu ojcu. Udało nam się wyciągnąć go z tego środowiska, ale zmienił się nie do poznania. Nie chciał się uczyć ani iść na studia. Ogólnie rzecz biorąc, sytuacja tylko się pogarszała.
Nora nie mogła zaakceptować Penelopy; była wściekła! Jej Tymoteusz… Jest dumna ze swojego syna, ma wobec niego plany, a on jest jej wsparciem. Jest pewna, że zadba o nią na starość. Dlaczego nie pomyślał, żeby zapytać ją o radę? – „Mamo, Penelopa i ja postanowiliśmy się pobrać. Bierzemy ślub za dwa miesiące.” Poświęciła dla niego tak wiele.
Potrzebuję porady, jak odbudować relację z synem po trudnej przeszłości. Każda wskazówka lub doświadczenie będzie bardzo mile widziane!
Do momentu, gdy mój syn Janek skończył 27 lat, mieszkaliśmy tylko we dwoje. Czasami przyprowadzał do domu dziewczyny. Kilka razy wydawało się, że ślub jest na horyzoncie, ale zawsze kończyło się to rozstaniem. Janek zawsze szukał poważnego i silnego związku. Ale żadna z tych dziewczyn w to nie wierzyła. Ostatnia dziewczyna wprost powiedziała, że nie ma zamiaru mieszkać z maminsynkiem. Dla mnie
Choć niedawno skończyłam 63 lata, czuję się lepiej niż 20 lat temu. To jest to, co oznacza przejęcie kontroli nad swoim życiem i zdrowe odżywianie. Radzę wszystkim, aby to rozważyli, ponieważ zawsze jest czas na zdrowy styl życia. Ale moja historia dotyczy czegoś innego. Chcę podzielić się incydentem, który przydarzył się mnie i mojemu synowi, Kamilowi.
Nora nie mogła zaakceptować Penelopy; była wściekła! Jej Tymoteusz… Jest dumna ze swojego syna, ma wobec niego plany, a on jest jej wsparciem. Jest pewna, że zadba o nią na starość. Dlaczego nie pomyślał, żeby zasięgnąć jej rady? – „Mamo, Penelopa i ja postanowiliśmy się pobrać. Bierzemy ślub za dwa miesiące.” Poświęciła dla niego tak wiele
