Wprowadziłam się do wymarzonego mieszkania, wierząc, że wreszcie znalazłam swoje miejsce na ziemi. Szybko jednak odkryłam, że za ścianą rozgrywa się dramat, którego nie potrafię zignorować. Każdego dnia zadaję sobie pytanie: jak daleko powinnam się posunąć, by pomóc komuś, kto być może tej pomocy nie chce?
Moje życie rozpadło się w jednej chwili, gdy ojciec wrócił do domu pijany i uderzył mamę tak mocno, że trafiła do szpitala. Wtedy przysięgłam sobie, że nigdy nie będę ofiarą, choć los rzucał mi pod nogi kolejne kłody. Dziś, po latach walki, pytam siebie i Was: czy można naprawdę wybaczyć tym, którzy nas zniszczyli?
Od dzieciństwa żyłam w cieniu ojca, który nigdy nie okazał mi czułości, a matka była zbyt słaba, by mnie bronić. Ucieczka do Krakowa na studia była moją pierwszą próbą wyrwania się z rodzinnego piekła, ale życie szybko pokazało mi, że nie wszystko jest czarno-białe. Dziś, po latach, pytam sama siebie: czy można naprawdę wybaczyć przeszłość i zacząć od nowa?
Opowiadam o najtrudniejszym okresie mojego życia, kiedy razem z mamą musiałam uciekać przed przemocą i burzami – zarówno tymi na zewnątrz, jak i w naszym domu. Wspominam noc, która zmieniła wszystko, i naszą tułaczkę po obcym świecie, gdzie szukałyśmy bezpieczeństwa. To opowieść o strachu, rodzinnych konfliktach i pytaniu: czy można odnaleźć dom, gdy wszystko się rozpada?
Od pierwszego dnia, gdy ojciec wyrzucił mnie z domu, wiedziałam, że już nigdy nie będę tą samą osobą. Moje życie toczyło się między gniewem, żalem i próbami odbudowania siebie w świecie, który nie chciał mnie przyjąć. Dziś pytam: czy można wybaczyć rodzinie, która cię odrzuciła?
Moja matka wyrzuciła mnie z domu, by zrobić miejsce dla swojego nowego partnera. Przeżyłam zdradę, upokorzenie i samotność, ale ta historia to nie tylko o bólu – to także o sile, którą w sobie odnalazłam. Czy można wybaczyć matce, która wybiera obcego faceta zamiast własnego dziecka?
Przez tydzień nie miałam kontaktu z córką, co nigdy wcześniej się nie zdarzyło. Pojechałam do niej na wieś, by sprawdzić, co się dzieje, i to, co zobaczyłam, wywróciło mój świat do góry nogami. Ta historia to opowieść o matczynej intuicji, rodzinnych sekretach i walce o bliską osobę.
Emilia nigdy nie chwaliła się swoim małżeństwem, ale w głębi duszy była bardzo dumna ze swojej rodziny. Ona i Jan byli razem tylko kilka lat, ale już się pobrali, zamieszkali razem i mieli uroczą córkę. Z Janem czuła się jak za kamiennym murem, chociaż czasami ten mur zbyt mocno odgradzał ją od świata zewnętrznego. Emilia nigdy
