Muszę albo mieszkać z rodzicami w tym samym domu, albo wydawać własne pieniądze na wynajem mieszkania od obcych ludzi. Moja mama, oczywiście, wspiera mojego brata i zabrania mi wprowadzać jakiekolwiek zmiany.
Mój mąż był wcześniej żonaty i zostawił swoją byłą żonę z sześcioletnią córką. Teraz, po 18 latach razem, chce przepisać nasz wspólny dom na nasze dzieci. Ta decyzja zmieniła wszystko między nami.
Kiedy miałam 25 lat, wyszłam za jej syna — to było prawie 20 lat temu. Rok później mój mąż mnie opuścił, a ja musiałam poskładać swoje życie na nowo.
To brutalna rzeczywistość, ale moja córka zdecydowała się poślubić mężczyznę, który odmawia pracy. Od ponad roku żyje z dorywczych prac, podczas gdy moja córka zmaga się z wychowaniem ich dziecka sama.
To prawda, wciąż jest jej dzieckiem. Nie ściągnęli gwiazd z nieba, ale udało im się zbudować skromne życie. Jednak, jak wyjaśnia, życie ma teraz swoje własne wymagania, a każda decyzja ma swoje konsekwencje.
Poznałam mojego przyszłego męża, Eryka, całkowicie przypadkiem. Tego dnia wracałam z pracy i wsiadłam do metra. Eryk ustąpił mi miejsca, a ja byłam zachwycona.
Dlaczego? Ponieważ podczas gdy moja rodzina była zajęta przygotowaniami do ślubu, Roy i jego matka zmieniali własność domu. Mam na imię Serafina. Mam 26 lat i niedawno ukończyłam studia.
Zawsze żyliśmy komfortowo. Udało nam się kupić dwupokojowe mieszkanie i niedrogi samochód. Moi rodzice nie mogli nam pomóc finansowo, więc musieliśmy polegać wyłącznie na sobie. Długo planowaliśmy nasze drugie dziecko. Mój mąż był w siódmym niebie, gdy nasze plany w końcu się spełniły. Ale koszty wzrosły, a on zaczął pracować na pół etatu wieczorami. Kiedy
Zofia nazywa Adama, męża swojej wnuczki, swoim zięciem. „Przez ponad dekadę moja córka Anna była chora, a zmarła nieco ponad trzy lata temu. Natalia miała wtedy tylko dwadzieścia lat.”
Wszystko przez to, że nie mogliśmy zebrać pieniędzy na wizytę mamy, aby mogła zobaczyć swojego wnuka i złożyć mu życzenia urodzinowe. Teraz to my jesteśmy winni.
Mój mąż i ja ciągle kłócimy się o naszego zięcia. Problem polega na tym, że mąż naszej córki jest leniwy. Pracuje na pół etatu od roku i nie ma stałej pracy. Okazuje się, że nasza córka wychowuje dwoje dzieci i sama utrzymuje rodzinę. Obecnie jest na urlopie macierzyńskim, więc nie może pracować na pełen etat. Zdecydowałam, że będę jej pomagać tylko wtedy, gdy go zostawi.
Byłam w ciąży, kiedy mój mąż zostawił mnie dla innej kobiety. Byłam załamana i zmartwiona, ale nie poddałam się. W tym czasie pracowałam w biurze.
