Moje życie rozpadło się w jednej chwili, gdy matka wyrzuciła mnie z domu za miłość, której nie rozumiała. Przez lata walczyłam o akceptację, własne miejsce i prawo do szczęścia, a każdy dzień był próbą sił z rodziną i samą sobą. Dziś wiem, że czułość i przebaczenie są silniejsze niż ból, ale czy każdy potrafi wyciągnąć rękę do tych, którzy go zranili?
W tej historii opowiadam o jednym jesiennym wieczorze, kiedy wracając do domu, odkryłam, że coś się zmieniło na naszym podwórku. Zniknięcie kałuży, która zawsze była pod moją klatką, uruchomiło lawinę wydarzeń i rodzinnych konfliktów. To opowieść o strachu, podejrzeniach i o tym, jak łatwo można zatracić zaufanie do ludzi wokół siebie.
Zaczęłam ten dzień, jak każdy inny – z sercem ściśniętym od zimna i niepokoju, stojąc o czwartej rano na przystanku tramwajowym na Pradze. Pracowałam jako sprzątaczka w biurowcach, a po południu opiekowałam się schorowaną matką i młodszym bratem. Moje życie to nieustanna walka o godność, szacunek i oddech w świecie, który nie wybacza słabości.
