Od chwili, gdy Zosia pojawiła się w naszym życiu, stała się jego centrum. Obsypywaliśmy ją miłością i możliwościami. W miarę jak dorastała, rosły też jej ambicje. Jednak w pogoni za jej marzeniami straciłam coś niezastąpionego.
Pierwsza miłość Lei rozkwitła w liceum. Bartek był o dwa lata starszy, a oni byli zupełnymi przeciwieństwami. Lea, nieśmiała, pilna uczennica, i Bartek, beztroski buntownik. Pomimo różnic, zakochali się w sobie. Jednak życie poprowadziło ich różnymi ścieżkami. Lata później Lea chciała odnowić ich związek, ale jej syn, Jakub, miał inne plany.
Moja córka powiedziała mi, że mogę zacząć randkować dopiero po tym, jak przekażę jej dom. Czy to nie do wiary? Mam już ponad pięćdziesiąt lat, a moja córka, Kasia, stawia takie żądania.
– „Tylko 300 zł, czy to tak dużo? Zawsze mówiłaś, że nie masz nic dla mnie, a teraz muszę czołgać się na kolanach i błagać.”
Ja i Jan wzięliśmy ślub, gdy mieliśmy po dwadzieścia trzy lata. W tym czasie byłam już w ciąży. Właśnie skończyliśmy studia pedagogiczne. Nasze rodziny nie były zamożne, więc musieliśmy ciężko pracować, aby związać koniec z końcem. Zdecydowałam się zrezygnować z urlopu macierzyńskiego i wybrałam karmienie mlekiem modyfikowanym. Czy to z powodu stresu, czy czegoś innego, sprawy zaczęły się psuć.
Zmęczona samodzielnym zarządzaniem wszystkim, matka ostrzega swoje dorosłe dzieci: pomóżcie albo sprzeda dom, aby sfinansować pobyt w domu opieki. Poświęciwszy życie na wychowanie rodziny, teraz mierzy się z trudną rzeczywistością bycia zaniedbaną przez swoje dzieci.
