Maryla, matka trójki dzieci, zmaga się z poczuciem opuszczenia i tęsknoty za rodziną, która rozproszyła się po świecie. Najstarszy syn mieszka za granicą, a kontakt z nim ogranicza się do listów i zdjęć. W zimowe wieczory Maryla przegląda te pamiątki, zastanawiając się nad sensem życia i relacjami z dziećmi.
W wieku 65 lat, mój mąż i ja doszliśmy do bolesnego wniosku, że nasze dzieci nas już nie potrzebują. Cała trójka wzięła, co chciała, i po prostu zostawiła rodziców za sobą. Nasza córka nawet nie odbiera telefonu, kiedy dzwonię. Czy nikt nie będzie przy nas na starość? Wyszłam za mąż w wieku 22 lat.
Kiedy miałam 4 lata, mój ojciec opuścił naszą rodzinę. Niedługo potem moja matka wyjechała do innego stanu, aby związać koniec z końcem. Podczas jej nieobecności tęskniłem za jej obecnością. Wychowywany przez babcię, nauczyłem się czytać i pisać, ale zawsze czułem pustkę. Mimo posiadania rodziców, czułem się zupełnie samotny. Obiecałem sobie
