Pogodzenie się z tą rzeczywistością jest niezwykle trudne. Wychowywałam syna sama, starając się zbudować dla nas życie, ale nigdy się to nie udało. Czy to z powodu mojego trudnego charakteru, czy złych wyborów partnerów, relacje zarówno z synem, jak i z partnerami zawsze były napięte. Teraz moja synowa wbiła klin między nas, a ja czuję się bardziej odizolowana niż kiedykolwiek.
Miałam zaledwie 23 lata, gdy mój mąż opuścił mnie z naszym małym synem, Michałem. Miał wtedy tylko trzy lata. Mój mąż odszedł, bo nie potrafił poradzić sobie z ciągłymi obowiązkami – musiał zarabiać pieniądze i wydawać je na rodzinę. Nie podobało mu się to wcale. Dlaczego miałby wydawać na rodzinę, skoro mógłby wydawać na siebie i swoją dziewczynę?
Mój syn dorastał bez ojca. To musiało ukształtować jego charakter. Jego tata opuścił nas, bo „nie mógł znieść rutyny i zbyt dużej odpowiedzialności.” Jakby ja, dziewczyna trzy lata młodsza, wiedziała więcej o odpowiedzialności niż on. Wychowałam mojego syna sama, dbałam o niego i przygotowywałam do życia. I jak to się skończyło? Michał, mój syn, wcześnie się ożenił i
