Od zawsze byłam samodzielna i nie chciałam być zależna od nikogo, nawet od męża. Kiedy dowiedziałam się, że teściowie przepisali dom tylko na swoją córkę, poczułam się zdradzona nie tylko ja, ale i mój mąż. Ta decyzja rozbiła naszą rodzinę i sprawiła, że zaczęłam kwestionować sens lojalności wobec bliskich.
Jestem Marta i właśnie przeżywam największy kryzys w moim małżeństwie. Moja teściowa, pani Halina, ogłosiła testament, w którym mój mąż został całkowicie pominięty. Czuję się zdradzona, rozgoryczona i nie wiem, jak dalej żyć z tą niesprawiedliwością.
Od zawsze byłam blisko z rodziną, ale decyzja mamy o wsparciu finansowym tylko mojej siostry wywróciła mój świat do góry nogami. Zmagam się z żalem, którego nie potrafię wyrazić ani zrozumieć. Czy można wybaczyć niesprawiedliwość, kiedy dotyka nas najbliżej?
Moja dobra mama postanowiła oddać swoje dziedzictwo, dom, swojej starszej siostrze. Ciocia Lidia zmaga się z trudnościami, mieszkając w małym mieszkaniu z synem, synową i dwójką wnucząt. Tymczasem ja mieszkam z teściami i oszczędzam na kredyt hipoteczny, a mam jeszcze młodszego brata, o którego muszę się troszczyć. Wydaje się, że moja mama nie przejmuje się moją sytuacją.
Wczoraj wieczorem wrócili do domu około ósmej, gdy jedliśmy kolację. Weszli, krótko nas przywitali, a kiedy zaproponowałam, żeby dołączyli do naszego posiłku, odmówili i zamknęli się w swoim pokoju.
Zmagam się z uczuciem niesprawiedliwości po tym, jak moja mama dała mojej siostrze pieniądze na nowe mieszkanie, a dla mnie nie miała żadnych prezentów. Szukam rady, jak poradzić sobie z tą sytuacją.
