Moja córka Zosia była światłem mojego życia, dopóki tragiczny wypadek nie odebrał mi jej na zawsze. Wśród rozpaczy znalazłam list, który zostawiła, a jej słowa stały się dla mnie promykiem nadziei. Ta historia to opowieść o matczynej miłości, żałobie i sile, którą można odnaleźć nawet w największym bólu.