Mam na imię Magda i mam trzydzieści lat. Moje życie od zawsze było podporządkowane mojej mamie, która kontroluje każdy mój krok, a ja nie potrafię się jej przeciwstawić. Ta opowieść to zapis mojej codziennej walki o wolność, o siebie i o prawo do własnych wyborów.
Mam trzydzieści lat i wciąż nie potrafię się uwolnić spod wpływu mojej mamy. Każdy mój krok jest przez nią kontrolowany, a ja nie umiem powiedzieć „nie”. Ta historia to opowieść o walce o własną wolność, której nigdy nie miałam odwagi podjąć.
Od dziecka czułam, że moja mama trzyma mnie w żelaznym uścisku. Każda moja decyzja była przez nią kwestionowana, a ja coraz bardziej traciłam wiarę w siebie. Dziś opowiadam Wam moją historię, bo może ktoś z Was przeżywa to samo i razem znajdziemy odpowiedź, jak się z tego wyrwać.
Od dziecka miałam wszystko, czego zapragnęłam, ale nigdy nie pozwolono mi decydować o własnym życiu. Kiedy w końcu spróbowałam postawić na swoim, mój dom zamienił się w pole bitwy. Teraz pytam siebie: czy naprawdę można być szczęśliwym, żyjąc w złotej klatce?
Od najmłodszych lat miałam wszystko, czego mogłam zapragnąć, co wzbudzało zazdrość wśród moich znajomych. Tylko moja koleżanka z klasy, Kasia, powiedziała kiedyś: „Nie zazdroszczę ci. Z takimi rodzicami życie musi być nie do zniesienia! Kontrolują każdy twój ruch, decydują o wszystkim za ciebie i mówią ci, jak masz żyć.” Rzeczywiście, moje życie było dalekie od łatwego. Nie miałam wolności wyboru, nawet w
Jako jedyne dziecko w rodzinie, mogę śmiało powiedzieć, że wiem, co to znaczy być pod stałą kontrolą rodziców. Od najmłodszych lat moi rodzice starali się kontrolować każdy aspekt mojego życia. Moja mama zawsze była niespokojna i miała trudności z zarządzaniem swoimi emocjami. Mój tata był zupełnie inną osobą, co często prowadziło do konfliktów. Miałem bardzo nietypowe dzieciństwo i młodość. W przedszkolu dopiero zaczynałem się rozwijać.
