Po prostu wręczyła mu klucze do domu, pozwalając młodej parze żyć bez trosk. Mając zaledwie 54 lata, nadal pracuje, ma wystarczająco dużo pieniędzy, ale sprawy przybrały zły obrót.
Moi rodzice pomogli mi i mojemu mężowi kupić dom. To było sprawiedliwe. Moja babcia sporządziła testament na rzecz Aleksa. Sześć miesięcy później Aleks się ożenił i zamieszkali razem.
Może się mylę, ale uważam, że rodzice nie powinni finansowo wspierać swoich dorosłych dzieci, które założyły już własne rodziny. Oczywiście, są sytuacje, kiedy pomoc jest konieczna, ale nie wtedy, gdy dzieci marnują swoje życie i wydają pieniądze na imprezy, a potem wracają do rodziców po wsparcie. Moja córka wyszła za mąż dwa lata temu. Ona ma
Czuję, że jeśli moja teściowa wkrótce się nie wyprowadzi, mój mąż i ja skończymy rozwodem. Ma talent do wbijania klina między nas. Wiedziałam, że nie była zachwycona wyborem żony przez swojego syna, ale miałam nadzieję, że narodziny naszego dziecka pomogą jej pogodzić się z rzeczywistością. Teraz wydaje się, że tylko udawała, że mnie lubi, a w rzeczywistości
Przyjechałam pomóc synowi i synowej, ale wydaje się, że nie chcą mnie tutaj. Co powinnam zrobić?
Robi to od dzieciństwa. Było to w pewnym stopniu zrozumiałe, gdy był dzieckiem, ale teraz jest dorosły i nadal się z tego nie wyrosło. Od obwiniania chodnika, gdy się potknął, po oskarżanie krzesła, gdy uderzył się w palec, jego zachowanie tylko się nasiliło.
W życiu często zdarza się, że starsi rodzice stają się ciężarem dla swoich dzieci. Nawet jeśli dzieci kochają swoich rodziców w dzieciństwie, później mogą ich porzucić, aby radzili sobie sami. Podobna sytuacja miała miejsce w tej rodzinie. Córka odmówiła opieki nad swoją starszą matką, która przeszła udar. Twierdziła, że jej małe mieszkanie jest zbyt ciasne i że ma własne problemy finansowe.
Refleksja nad tym, że najszczęśliwszym dniem mojego życia był ten, kiedy przeprowadziłam się do miasta. Jako dziewczyna, która dorastała w małym miasteczku, nie lubię ciszy, świeżego powietrza ani ogrodnictwa. Rozumiem, że niektórzy mogą się ze mną nie zgadzać, ale taka już jestem. Wolę mieć dostęp do
Moja córka ma 27 lat. Mój syn ma 31 lat. Kocham moje dzieci ponad wszystko na świecie i zawsze starałam się zapewnić im jedzenie, ubrania i wszystko, czego potrzebowali. Razem z mężem zapewniliśmy im dobrą edukację i staraliśmy się wychować ich na uczciwych ludzi. Nigdy nie krzyczeliśmy, nie zmuszaliśmy ich do nauki ani nie karaliśmy ich. Myślałam
Nauczanie całkowicie mnie wyczerpało. Naprawdę kocham swoich uczniów, co sprawiło, że decyzja o odejściu ze szkoły na własną rękę była jeszcze trudniejsza, niż gdybym została zmuszona do tego.
Szukam porady, jak poradzić sobie z sytuacją, w której moja córka jest zła, że jeździmy na wakacje, podczas gdy ona ma długi do spłacenia.
Gdy dorastaliśmy, nic się nie zmieniało. Zabierał wszystko, zwłaszcza jeśli należało do kogoś innego. Kiedy byliśmy dziećmi, ciągle się kłóciliśmy, bo zawsze zabierał moje zabawki.
