Komisja rekrutacyjna w ogóle nie przejmowała się tym, że pochodzę z małego miasteczka daleko od miasta. Moja przyszła kariera miała być związana z bankowością i finansami. W ostatnim dniu procesu rekrutacyjnego pojawił się niespodziewany problem rodzinny, który wystawił moją cierpliwość i opanowanie na próbę.
Szukam porady, jak subtelnie wprowadzić napięcie między moim synem Andrzejem a jego żoną Mią.
Mąż mojej córki, Bartek, to awanturnik. Jest typem człowieka, który potrafi zirytować i rozzłościć wszystkich z powodu najmniejszych spraw, jak np. kasjerka, która nie wydała mu grosza reszty, spędzając godziny na tej sprawie. Z powodu jego charakteru, żaden pracodawca nie chce go w swojej firmie, i ciągle jest zwalniany. W ciągu jednego roku zmienił pracę pięć razy.
Mam syna o imieniu Wiktor, który ma 6 lat. Wiktor nie ma żadnych umiejętności artystycznych ani talentów, ale uwielbia rysować. W naszym domu mamy specjalne miejsce, gdzie trzymamy wszystkie rysunki Wiktora. Nawet jeśli nie są doskonałe, wkłada w nie dużo wysiłku. Wśród tych rysunków są portrety mnie i mojej mamy, ponieważ spędzamy razem dużo czasu.
Do tej pory mój syn Albert mieszkał w moim domu, podczas gdy jego żona Zosia dzieliła wynajmowane mieszkanie z przyjaciółką. Kiedy zaczęli rozmawiać o małżeństwie, postanowili zamieszkać razem.
Ja i Krzysztof spędziliśmy lata na budowie naszego wymarzonego domu. Jest to najwyższy i najpiękniejszy dom w okolicy. Musiałam pracować za granicą przez 15 lat, aby go ukończyć.
Szymon postanowił, że prędzej czy później, nieruchomość jego babci trafi w jego ręce. Nalega, abyśmy przyjęli ją do siebie i zwolnili jej mieszkanie. Ale nie mogę się na to zgodzić.
Nie myślcie, że tylko dlatego, że jestem starszą kobietą, nie znam się na komputerach. Nie spędzam dni siedząc na ławce przed blokiem ani jeżdżąc autobusami o świcie.
Trudno teraz nie zagubić się w starych zdjęciach. Oto wycieczka do Tatr, oto przyjęcie urodzinowe mojej mamy, a oto mój mąż na ślubie swojej siostry.
Jestem na urlopie macierzyńskim od czterech lat. Moje dzieci są w podobnym wieku, więc wypełniam swoje obowiązki jako matka. Mój mąż pracuje na dwa etaty, a my mamy własne mieszkanie, więc jakoś sobie radzimy. „Co osiągnęłaś w wieku 25 lat? Najpierw musisz zbudować karierę, jak moja córka,” powtarzała moja teściowa. Moja szwagierka naprawdę się nie spieszyła
Nie rozumiem mojego zięcia. Zabrania mi przychodzić do ich domu i opiekować się moim wnukiem. Mój zięć jest bardzo dobrym mężem. Bardzo kocha moją córkę, dobrze zarabia i jest świetną głową rodziny. Bardzo kocha też swojego syna, ale ponieważ dużo pracuje, widzi go tylko wtedy, gdy śpi i w weekendy. Problem w tym, że wierzy, że jego
Chociaż wiele osób uważa, że rodzeństwo często się nie dogaduje, ja i Krystian byliśmy inni. Zawsze się mną opiekował, ale wszystko zmieniło się, gdy rodzice kupili mi dom.
