Mam na imię Witek i od zawsze byłem dla mojej mamy, profesor Anny Kowalskiej, jej małym Witkusiem. Przez lata żyłem w cieniu jej oczekiwań i własnych lęków, aż pewnego dnia musiałem podjąć decyzję, która zmieniła wszystko. To opowieść o walce o własne życie, o miłości i o tym, jak trudno jest wyjść z cienia rodzica.
Od lat żyję w cieniu oczekiwań mojej mamy, która marzy o rodzinnych spotkaniach. Każda odmowa wizyty wywołuje w niej rozczarowanie, a we mnie poczucie winy. Czy da się pogodzić własne życie z potrzebą bliskości rodzica, nie raniąc przy tym nikogo?
Mam dwadzieścia pięć lat i choć z zewnątrz moje życie wygląda na poukładane, w środku czuję pustkę. Po ślubie mojej mamy wszystko się zmieniło – dom przestał być domem, a ona sama jakby zniknęła z mojego życia. Ta historia to opowieść o stracie, samotności i próbie odnalezienia siebie na nowo.
Wszystko zaczęło się od jednego zdania, które rozdarło moje serce. Przez lata myślałam, że dom rodziców zawsze będzie dla mnie otwarty, ale pewnego dnia usłyszałam, że nie jestem już tam mile widziana. To opowieść o bólu, dorastaniu i próbie zrozumienia, gdzie naprawdę jest mój dom.
