Od pierwszego dnia w domu syna czułam się jak intruz. Każdego ranka budziłam się z nadzieją na ciepło rodzinne, a zasypiałam z poczuciem upokorzenia i winy. Ta historia to opowieść o cichych wojnach, niewypowiedzianych żalach i o tym, jak łatwo można zgubić siebie w cudzym domu.