W tej historii opowiadam o mojej młodzieńczej miłości do Kasi, dziewczyny z sąsiedztwa, którą los brutalnie rozdzielił ze mną na wiele lat. Po latach próbuję ją odnaleźć, mierząc się z własnymi porażkami i demonami przeszłości. To opowieść o nadziei, rozczarowaniu i pytaniu, czy można odbudować to, co kiedyś było najważniejsze.
W tej historii opowiadam o najczarniejszym okresie mojego życia, kiedy mój mąż pogrążył się w nałogu, a nasza córka zaczęła się od nas oddalać. Pokazuję, jak wiara i modlitwa stały się moją jedyną nadzieją i siłą, by walczyć o rodzinę. To opowieść o bólu, zwątpieniu i cudzie, który wydarzył się wtedy, gdy już nie miałam siły wierzyć.
Nikt mnie nie rozumie. Niedawno wyrzuciłam syna z domu i zamieszkałam z synową. Moja rodzina myśli, że oszalałam. Nie żałuję swojej decyzji. Jedynym gorzkim aspektem jest to, że nie mogłam postawić się mu wcześniej. Mój zmarły mąż był przystojnym mężczyzną: wysoki, ciemnowłosy, z szerokimi ramionami, brązowymi oczami i szorstką cerą. Jego głos był głęboki i aksamitny.
Mój syn dorastał bez ojca. To musiało ukształtować jego charakter. Jego tata opuścił nas, bo „nie mógł znieść rutyny i zbyt dużej odpowiedzialności.” Jakbym ja, dziewczyna trzy lata młodsza, wiedziała więcej o odpowiedzialności niż on. Wychowałam mojego syna sama, dbałam o niego i przygotowywałam do życia. I jak to się skończyło? Michał, mój syn, ożenił się wcześnie.
Byłem w szoku i myślałem, że to okrutny żart. Zawsze wierzyłem, że mamy silną, zżytą rodzinę. Myślałem, że mój ojciec nas zdradził. Ale potem odkryłem prawdziwy powód jego odejścia.
Tata nie mógł sobie poradzić z jej stratą, więc sięgnął po alkohol. Musiałem radzić sobie sam. Nie mieliśmy jedzenia. Nie miałem czystych ubrań.
