Mój mąż jest niezadowolony, że nie przygotowuję różnorodnych posiłków jak żona jego kolegi, Tomek. Sara to niesamowita kobieta i fantastyczna kucharka. Naprawdę lubi spędzać czas w kuchni i obecnie jest na urlopie macierzyńskim, co daje jej więcej czasu na eksperymentowanie z przepisami. Jednak nasze rodzinne dynamiki są inne, a mój mąż zdaje się tego nie rozumieć.
Mój mąż również nie jest zadowolony z tej sytuacji. Problem polega na tym, że jego siostra, Emilia, miała romans. Urodziła dziewczynkę o mieszanym pochodzeniu, a teraz próbuje przerzucić winę.
Stojąc na stołku, próbuje myć naczynia, czasem je upuszczając i tłukąc, płacząc. Pocieszam ją, a potem ponownie myję talerze i kubki z powodu jakości pracy mojego małego pomocnika.
Szukam porady, jak poradzić sobie w sytuacji, gdy moja teściowa ma inne plany i nie może zająć się dziećmi, co powoduje ich rozczarowanie.
„Miałam ogromną kłótnię z moją najlepszą przyjaciółką, Anią. Nie sądzę, że kiedykolwiek się pogodzimy. Czy możesz uwierzyć, że powiedziała mi takie raniące rzeczy? Oskarżyła mnie o bycie zależną od mojego męża. Jak mogła? Powinna być moją najbliższą przyjaciółką, ale po prostu mnie nie rozumie. Uważam, że jeśli ufasz swojemu partnerowi, nie musisz martwić się o posiadanie pracy. Dlaczego kobiety pracują, gdy są zamężne? Po prostu dlatego, że boją się, że…”
To nie tylko kwestia niekończących się obowiązków domowych czy zadań, które nie przynoszą radości. Chodzi także o brak wdzięczności, zachęty i uznania. Mąż Anny nigdy jej nie podziękował.
Zawsze wyobrażałam sobie, że założę rodzinę po ślubie, ale życie miało inne plany. Nasze dziecko przyszło na świat wcześniej, niż się spodziewaliśmy, a kiedy najbardziej go potrzebowałam, odszedł. Teraz wraca, prosząc o drugą szansę. Jestem rozdarta między sercem a rozumem.
Trudno teraz nie zagubić się w starych zdjęciach. Oto wycieczka do Tatr, oto przyjęcie urodzinowe mojej mamy, a oto mój mąż na ślubie swojego brata.
Zmagam się z rodzicami mojego chłopaka, którzy mnie nie akceptują i wybrali dla niego inną dziewczynę. Szukam porady, jak poradzić sobie z tą sytuacją.
Od dzieciństwa wierzyłam, że miłość jest najważniejsza w związku, a wszystko inne jest drugorzędne. Wyszłam za mąż dość wcześnie, jeszcze podczas studiów. Mój mąż, Jan, był moim kolegą z klasy. Nie pochodził z zamożnej rodziny, ale ja już miałam własne mieszkanie, które odziedziczyłam po babci. Kochałam mojego męża głęboko i nic innego nie miało dla mnie znaczenia.
Czułam się niesamowicie nieswojo, słysząc to zaraz po tym, jak powiedziałam teściowej, że jestem w ciąży. To był ostatni gwóźdź do trumny – koniec utrzymywania jakiegokolwiek kontaktu z nią. Mój mąż był wcześniej żonaty i ma dziecko z pierwszego małżeństwa. Po rozwodzie zostawił wszystko swojej byłej żonie i wrócił do matki z jedną walizką. Później wynajął mieszkanie i zaczął
Mam starszą siostrę, Anię, która jest ode mnie starsza o siedem lat. Ma trójkę dzieci, ale nie jest najlepszą matką. Zostawiła swoje dzieci u mnie i zażądała, żebym oddała jej mój dom.
