To jest historia moich rodziców i ich trudności w zrozumieniu naszych wyborów rodzicielskich. Mam dwoje dzieci, 6-letnią córkę i 4-letniego syna, oboje z poważnymi alergiami pokarmowymi. Unikamy odwiedzania moich rodziców, ponieważ nie chcą respektować naszych ograniczeń dietetycznych.
Życie tutaj jest inne — tempo, koszty życia, zarobki, wszystko. To wszystko jest na innej skali, często znacznie wyższej niż to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni.
Historia bliskich przyjaciół. Często ich odwiedzaliśmy. Widziałem i słyszałem wiele. I całe szczęście, że moje życie tak nie wygląda! Teraz do sedna. Byli rodzice, którzy mieli małego chłopca. Ich szczęście nie miało granic! Zrobili dla niego wszystko; był ich jedynym dzieckiem, ich nadzieją na przyszłość. Los nie obdarzył ich więcej dziećmi, choć oboje tego pragnęli. A potem
– Mamo, nie mogę tego ciągle robić. Mam swoją rodzinę, o którą muszę dbać.
Kiedy miałem dziesięć lat, mój ojciec opuścił naszą rodzinę. Moja mama wychowywała mnie sama i nigdy nie wyszła ponownie za mąż. Nie czułem się zbyt źle z powodu odejścia ojca, ponieważ moi rodzice często się kłócili, a ja nie pamiętam wielu dobrych rzeczy z tamtego czasu. Mama złożyła wniosek o alimenty. Należy zauważyć, że celem nie było wzbogacenie się, ale
Rodzice mojego męża zawsze mogli nas wspierać finansowo dzięki dobrze płatnym pracom. Moi rodzice, z kolei, nie mają dużo pieniędzy, ale wciąż robią wszystko, co mogą, aby nam pomóc. Często opiekują się naszymi dziećmi lub przynoszą nam domowe posiłki. Mimo ich starań, niedawny komentarz mojego męża o pomocy finansowej od jego rodziców spowodował poważny konflikt w naszej rodzinie.
Kiedy wzięliśmy ślub, zaczęliśmy myśleć o własnym mieszkaniu. Wiedzieliśmy, że musimy polegać na sobie. Moi rodzice nie mogli nam pomóc, a mój mąż wychowywał się z babcią, więc nie chcieliśmy się do niej wprowadzać. Ledwo utrzymywał kontakt z mamą, widując ją tylko wtedy, gdy odwiedzała babcię. Czuł się niepotrzebny.
Wydawało się to dobrym pomysłem, ale pożyczenie pieniędzy od teścia okazało się ogromnym błędem. Jego stosunek do mnie zmienił się drastycznie, a nasza relacja nigdy nie była już taka sama.
Byłam na skraju załamania, nawiedzana przez żywe wspomnienia, jak moja teściowa zamieniła nasze wymarzone wakacje w zeszłym roku w absolutną katastrofę. Oto moja historia.
Ostrzegałam go, ale nie posłuchał, więc nie pozwolę mu zbliżyć się do mojej rodziny. Dwa lata temu rozwiodłam się z mężem. Oboje poszliśmy dalej, ale mój tata nie potrafi odpuścić.
Cześć wszystkim. Chciałabym podzielić się historią, która rozgrywa się w moim życiu i codziennie mnie prześladuje. Nie wiem, co robić, a moje nerwy są napięte do granic możliwości. Każdej nocy płaczę w poduszkę, zanim zasnę. I tak nikt mnie nie słyszy. Ale zacznijmy od początku. Mój mąż i ja jesteśmy
Co może być gorszego niż utrata rodziny w średnim wieku? Nie potrafię nawet wyrazić bólu, ale to właśnie moja sytuacja. Nie jestem jeszcze stara, mam zaledwie 52 lata, ale mój mąż przestał widzieć we mnie kobietę. Co gorsza, znalazł kogoś innego. Nigdy nie myślałam, że to mnie spotka, ale potrzebuję pomocy.
