Artykuł „Nie Chcę Opiekować Się Wnukami w Weekend” wywołał wiele dyskusji, w których ludzie dzielą się swoimi różnorodnymi opiniami. Okazuje się, że nie każdy potrzebuje pomocy w weekendy, a nie każdy chce opiekować się wnukami. Pomoc może przybierać różne formy. Poniższa historia jest napisana w pierwszej osobie, ale nie jest moim własnym doświadczeniem. „Nasze dziecko ma jedno…”
Mój ojciec ma 57 lat, tylko dwa lata więcej niż moja matka. Ja mam 30 lat i mam własne dziecko. Wiesz, dorosły syn dorosłych rodziców. Przynajmniej tak myślałem. Jakiś czas temu mój ojciec, siwy, ale krzepki mężczyzna, postanowił opuścić rodzinę. Zdecydował się na rozwód z moją matką. Dowiedziałem się o tym kilka miesięcy temu.
Kiedy mąż mojej siostry ją opuścił, byłam właśnie na progu nowego rozdziału w moim życiu. Pamiętam, jak odwiedziłam mamę, która wpatrywała się bezmyślnie przez okno. „Jan złożył pozew o rozwód. Musimy dopilnować, żeby płacił alimenty, bo inaczej Kasia sobie nie poradzi.” Nie wspomniała ani słowa o moim nadchodzącym ślubie.
Na początku pracowała jako prywatna niania, udzielała korepetycji pierwszoklasistom i zabierała dzieci na zajęcia pozalekcyjne. Miała dobre dodatkowe dochody. Jej syn postanowił się ożenić i przeprowadził się z nową rodziną.
Linda ma troje dzieci, które dawno opuściły rodzinny dom. Jej najstarszy syn mieszka za granicą ze swoją rodziną. Wyprowadził się w bardzo młodym wieku i od tamtej pory nie widział swojej matki. Pozostały tylko zdjęcia, listy i życzenia świąteczne. Linda starannie przechowuje wszystko i często, zwłaszcza zimowymi wieczorami, przegląda je i czyta. „Synu, tak bardzo za tobą tęsknimy…”
Życie w takich warunkach jest nie do zniesienia. „Weź szmatę, a ja posprzątam resztę domu, bo ty nie potrafisz sprzątać porządnie.” Potem, oczywiście, nic się nie zmienia.
„Czego oni chcieli? Dlaczego nic nie powiedzieli wcześniej?” zapytała jej przyjaciółka. „Nigdy nie milczeli, a potem moja cierpliwość pękła!” powiedziała Emilia. Emilia była mężatką od sześciu lat.
Moja teściowa zawsze była osobą pełną energii. Po przejściu na emeryturę początkowo cieszyła się zasłużonym odpoczynkiem, ale wkrótce zaczęła odczuwać niepokój. Teraz wciągnęła nas w swój nowy biznes, który nie idzie zgodnie z planem.
W swoich wczesnych trzydziestkach skupiali się na karierze i osobistych celach. Postanowili poczekać z założeniem rodziny. Ale kiedy ich dziecko się urodziło, dziadkowie, którzy obiecali pomoc, zniknęli bez śladu.
Małżeństwo, które kiedyś kwitło na miłości i wzajemnym szacunku, stało się teraz relacją transakcyjną. Często zdarza się to po wielu latach bycia razem. Mnie to spotkało w dziesiątym roku małżeństwa.
Pamięta nas, trzyma dom zamknięty na cztery spusty i nie włóczy się po ulicach. Wydaje się być w porządku, ale jest przekonana, że zależy nam tylko na jej pieniądzach.
Przez lata nie miałam odwagi wyjechać za granicę do pracy. To był pomysł mojej teściowej. Byliśmy w trudnej sytuacji, więc postanowiłam spróbować. Pracuję we Włoszech już 16 lat. Mój były mąż i ja pobraliśmy się bardzo młodo—miałam zaledwie 19 lat. Właśnie skończyłam szkołę pielęgniarską. Moi rodzice, oczywiście, chcieli, żebym kontynuowała naukę, ale
