Mimo że mieszkamy w tętniącym życiem mieście, nasza dzielnica zazwyczaj jest spokojna. Jednak pewnego weekendu wszystko się zmieniło, gdy dzieci mojej siostry przyszły w odwiedziny i zniszczyły mój cenny żyrandol.
Zofia i jej matka są wściekłe, że Wiktor i Aria postanowili sprzedać swój samochód. Próbują ich przekonać do zmiany decyzji, ale sytuacja staje się coraz bardziej skomplikowana.
Kiedy Ela skończyła 23 lata, przeprowadziła się do miasta, by zamieszkać ze swoim chłopakiem. Czekałam do ostatniej chwili, ale po kilku latach również musiałam się przeprowadzić do miasta. Brak infrastruktury i możliwości pracy w naszej wiejskiej rodzinnej miejscowości zmusiły mnie do tego kroku. Gdyby nie te problemy, przysięgam, że wciąż mieszkałabym na wsi, czując się zadowolona. Teraz moja relacja z Elą
„W wieku 67 lat żyję samotnie i zwracam się do moich dzieci z prośbą, aby pozwoliły mi zamieszkać z nimi, ale odmawiają. Jak radzić sobie z samotnością, która mnie otacza? W dużych miastach widok niezliczonych obcych twarzy tylko pogłębia poczucie izolacji, szczególnie wśród osób starszych.”
Po śmierci Marii, jej mieszkanie odziedziczyła córka, Elżbieta. Teraz, zamieszkuje tam liczna rodzina, zamieniając każdą noc w hałaśliwą imprezę. Ich pomysł na zabawę jest jednak koszmarem dla reszty z nas. Od pijackich śpiewów po awantury, hałas jest nieustanny. Pomimo częstych wezwań policji przez sąsiadów, spokój wydaje się odległym marzeniem.
