Moja mama nie powstrzymuje się i chętnie wysyła mi wiadomości pełne złości. Zablokowałam wiele numerów, ale ona zawsze znajduje nowy, z którego może pisać. Treść wiadomości jest różna, ale zawsze pełna przekleństw. Moja matka życzy mi strasznych rzeczy, w tym śmierci i choroby. Jak matka może pisać takie rzeczy do własnej córki? Ona tego nie widzi jako coś złego.
Ku mojej ogromnej uldze, mój mąż i ja nie mieliśmy żadnego kontaktu z jego ojcem od prawie dwóch lat. Szczerze mówiąc, ten człowiek nie ma w sobie nic pozytywnego, a mimo to uważa się za wielkiego patriarchę. Rozmowy z nim nigdy nie prowadzą do niczego dobrego. Szkoda tylko, że mój mąż Piotr wciąż tego w pełni nie rozumie. Mój teść Jan uważa, że miejsce kobiety jest w kuchni i na porodówce.
Mam trudną sytuację z moimi dziećmi i potrzebuję porady, jak sobie z nią poradzić. Moja najstarsza córka naciska na młodszego brata, aby uczestniczył w licznych zajęciach dodatkowych, wydaje się, że chce przewyższyć ich kuzyna. Martwię się o presję, jaką to na niego wywiera. Jakieś sugestie, jak to rozwiązać?
Są mężowie despotyczni, którzy krzyczą lub od razu stają się apodyktyczni. Są też pijacy lub lenie, którzy nic nie wnoszą do gospodarstwa domowego, ale przynajmniej niczego nie wymagają od swoich żon. Oba scenariusze są koszmarem dla kobiet. Ale mój przypadek jest inny; mam nowoczesnego, stylowego i inteligentnego skąpca, który myśli, że jest niemalże idealny.
Czujesz się przytłoczony ciągłymi wymaganiami swoich starszych rodziców? Nie jesteś sam. Porozmawiajmy o tym, jak wyznaczać granice i znaleźć równowagę.
Ważne jest, aby kobiety zachowały swoją tożsamość i nie zatracały się wyłącznie w rolach macierzyństwa i opieki. Zaniedbywanie własnych potrzeb może prowadzić do głębokiego nieszczęścia, co ilustruje historia teściowej, która poświęciła dziesięć lat na spełnianie wymagań swojej synowej.
Kiedy wróciłam do domu, zastałam Piotra w złym humorze. Zapytał mnie, czy celowo nastawiłam naszą córkę przeciwko jego krewnym. Okazało się, że Zosia miała konfrontację z dziadkami.
Nie widziałyśmy się od dłuższego czasu, ponieważ musiałam wyjechać do innego miasta w sprawach służbowych. W momencie, gdy zobaczyłam Zofię, od razu zauważyłam, że jest zmęczona i wyczerpana. Kiedy zapytałam ją, co się dzieje, otworzyła się i opowiedziała o swoich trudnościach.
Kamil był przystojnym, wysportowanym mężczyzną. Wysoki, zadbany i popularny wśród wielu ludzi. Staram się pamiętać go w ten sposób, aby ułatwić sobie życie. Bo teraz zmienił się nie do poznania. Pewnego dnia mył samochód na podjeździe i dostał udar. Cudem został uratowany. Ale stał się niepełnosprawny. Moje życie wywróciło się do góry nogami.
To nie chodzi o uderzenie pięścią w stół i powiedzenie: „Tak ma być.” Chodzi przede wszystkim o wzięcie odpowiedzialności w każdej sytuacji. Kiedy Bartek zdecydował się na ślub, wybrał spokojne życie.
To, co moja córka zrobiła swojemu mężowi w trakcie ich małżeństwa, jest po prostu nie do zniesienia. Moja Magdalena zawsze była wrażliwym dzieckiem. Nigdy nie zmuszałam jej do życia według moich zasad, ale mam też swoje granice.
Tylko że ja nie pozwolę jej przekroczyć moich granic w żaden sposób. Mój mąż i ja poznaliśmy się pewnego dnia w lokalnej przychodni. Poszłam na rutynowe badanie, a
