Dzieliło je 5 lat. Ponieważ jej młodsza siostra zawsze była ulubienicą, cała wina i kary spadały na ich matkę. Musiała kochać swoją siostrę, opiekować się nią i nigdy nie narzekać.
Teraz, gdy jesteśmy dorośli, mój brat ma rodzinę z dwójką dzieci, a ja wciąż jestem singielką i szukam swojego miejsca. Utrzymujemy kontakt, nie zwalniając tempa naszych zajętych żyć. Czasami Tomek prosi mnie o pomoc, ale tym razem było inaczej.
Nie mieli żadnej pomocy – nie było nikogo, komu mogliby zostawić dzieci. Finanse były napięte, więc często rezygnowali z wyjazdów. Jednak gdy Janek awansował, ich problemy finansowe się zmniejszyły, ale pojawiły się nowe wyzwania.
„Jak każda kobieta, zawsze marzyłam o szczęśliwej i silnej rodzinie. Jestem w małżeństwie od 10 lat i przez te lata doskonale pełniłam swoją rolę żony – zawsze wspierając męża, który przynosi do domu pieniądze,” mówi Jessica. „Robiłam wszystko, co mogłam, aby poprawić nasze życie na wszelkie możliwe sposoby. Chciałam, aby nasz dom był przyjemny, piękny i przytulny. Ale…”
Myślałam, że po raz pierwszy w życiu znalazłam prawdziwą miłość. Co dziwne, te przyjemne emocje nie odciągały mnie od nauki; wręcz przeciwnie, pomagały mi się jeszcze bardziej skupić.
Poznaliśmy się na urodzinach wspólnego znajomego. Jan od razu się mną zainteresował, więc rozmawialiśmy przez cały wieczór. Wydawał się interesującym i dowcipnym rozmówcą, a ja uwielbiam mężczyzn z dobrym poczuciem humoru. Kiedy impreza się skończyła, Jan poprosił o mój numer telefonu, a ja mu go dałam. Z niecierpliwością czekałam na jego telefon. Mijały dni
Sara dojeżdżała do pracy, więc mieszkała w akademiku, podczas gdy Jan mieszkał z rodzicami. Sara była wycofana i małomówna, a Jan był zabawny i lubiany przez wszystkich.
Jan siedział na ławce w parku, przegryzając czerstwego pączka. Musiał być z wczoraj, bo brzegi były prawie twarde jak skała. Wszyscy wiedzą, jak to jest; sklepy zawsze próbują pozbyć się starego towaru. Ale głodny człowiek nie narzeka. Po prostu delektował się smakiem cukrowej polewy i rozmyślał o życiu. Lokalnie gołębie obserwowały każdy jego ruch bez mrugnięcia okiem, na wszelki wypadek.
Emilia obudziła się o świcie, nie tylko po to, by przygotować się do pracy, ale także by zrobić ulubione naleśniki swojego narzeczonego, Jakuba. Uśmiechnęła się do śpiącego ukochanego, ziewnęła i ruszyła do kuchni. Gdy tylko pierwsza partia była gotowa, Jakub obudził się i wszedł do kuchni. Emilia postawiła przed nim talerz pysznie wyglądających naleśników, widelec i miseczkę syropu.
To nie chodzi o uderzenie pięścią w stół i powiedzenie: „Tak ma być.” Chodzi przede wszystkim o wzięcie odpowiedzialności w każdej sytuacji. Kiedy Janek zdecydował się na małżeństwo, wybrał cichą kobietę.
Zadzwonił następnego dnia, błagając mnie, bym przemyślała swoją decyzję. Ale mam poważne wątpliwości. W końcu, co się mówi po pijanemu, często jest tym, co naprawdę się czuje.
Mój mąż jest najwspanialszym człowiekiem na świecie, ale jego rodzina to zupełnie inna historia. Od dnia naszego ślubu utrudniają nam życie. Poznałam Jana na studiach. Zobaczyłam go po raz pierwszy, ale nie miałam odwagi do niego podejść. Kilka miesięcy później czekał na mnie przed salą wykładową. Przyciągał mnie nie tylko swoim wyglądem, ale także inteligencją i charakterem. Oświadczył się.
