„Okruche na blacie, a lodówka to tylko zimne, puste pudełko. Jej brat i jego dzieci znowu tu byli i wyczyścili nas do cna,” mruknął, podnosząc telefon.
Alicja siedziała naprzeciwko swojego starszego brata, Natana, błagając desperacko: „Natan, proszę, pozwól nam zostać w twoim wynajmowanym mieszkaniu. Jesteśmy rodziną! Znasz naszą sytuację – bezdomność, dwoje dzieci i niestabilna praca Kuby.” „Czy to nazywasz 'niestabilną pracą’ po tym, jak dwa razy został zwolniony za picie? Dlaczego miałaś z nim kolejne dziecko? Czy niczego się nie nauczyłaś z przeszłości?”
To było niesamowicie trudne. Miałam sześcioletnią córkę i żadnych środków na nasze utrzymanie. Na szczęście dom był mój, odziedziczony po babci. Musiałam włożyć wiele wysiłku, aby go utrzymać.
