„Niech płacze. Nie zawsze możemy być obok, by go pocieszać,” powiedziała
Natalia i ja byłyśmy nierozłączne, dopóki los nie sprowadził Kacpra i jego rodziny do domu obok. Ale po roku musieli przeprowadzić się do innego miasta, jak to życie czasem dyktuje. Ta historia bada zawiłości przyjaźni, rodzicielstwa i trudne lekcje dorastania.