Moja teściowa, przebiegła kobieta, prawie udało się jej przejąć nowy dom, który moi rodzice podarowali mi i mojemu mężowi. Chociaż udało nam się zachować własność, ta sytuacja doprowadziła do całkowitego zerwania naszych relacji z nią. Jej własny syn, Michał, jest zdezorientowany jej działaniami. Od naszego ślubu napięcie tylko narastało.
Szukam porady, jak pokazać mężowi, że jestem kimś więcej niż tylko gospodynią domową i zasługuję na realizację własnych marzeń.
Szukam porady i wsparcia, ponieważ moja żona zmaga się z niespodziewanym kryzysem zdrowotnym i czeka ją operacja.
Moja synowa nie umie gotować i odmawia nauki. Twierdzi, że to strata czasu. Nie rozumiem tych młodych kobiet dzisiaj. Może gdybym miała córkę, wychowałabym ją inaczej, ale mam dwóch synów. Mój najstarszy ma 31 lat, a najmłodszy właśnie skończył 18. Mój najstarszy syn wziął ślub rok temu. Jego żona jest naprawdę miła: niegłupia, ładna, czysta, ale nie umie gotować.
Szukam porady, jak poradzić sobie z sytuacją, w której nasza córka, pod wpływem męża, przegapiła ważne rodzinne wydarzenie.
Po powrocie do pracy z urlopu macierzyńskiego musiałam godzić dwie zmiany, obawiając się, że Bartek wkrótce mnie opuści. Ta obawa towarzyszyła mi aż do
I wymyśliła argumenty, że pomoże przy dzieciach, a ja będę mógł wrócić do pracy. Mimo że przez lata nie interesowała się pomocą.
Mój mąż ma młodszą siostrę, Zosię. Jest miłą kobietą i wyglądają prawie identycznie. Nie uważam, że jest złą osobą, ale z mojego punktu widzenia była źle wychowana. W wieku 30 lat najwyższy czas zachowywać się jak dorosły. Jednak Zosia wydaje się tego nie chcieć. W rzeczywistości po
To nie chodzi o uderzenie pięścią w stół i powiedzenie: „Tak ma być.” Chodzi przede wszystkim o wzięcie odpowiedzialności w każdej sytuacji. Kiedy Bartek zdecydował się na ślub, wybrał spokojne życie.
To, co moja córka zrobiła swojemu mężowi w trakcie ich małżeństwa, jest po prostu nie do zniesienia. Moja Magdalena zawsze była wrażliwym dzieckiem. Nigdy nie zmuszałam jej do życia według moich zasad, ale mam też swoje granice.
Jak to mówią, nie można wymusić dobroci. Zrobili wszystko za moimi plecami, niech sobie radzą — wzdycha Ewa. Jej najstarsza córka wspiera jej stanowisko.
Do momentu, gdy mój syn Janek skończył 27 lat, mieszkaliśmy tylko we dwoje. Czasami przyprowadzał do domu dziewczyny. Kilka razy wydawało się, że ślub jest na horyzoncie, ale zawsze kończyło się to rozstaniem. Janek zawsze szukał poważnego i silnego związku. Ale żadna z tych dziewczyn w to nie wierzyła. Ostatnia dziewczyna wprost powiedziała, że nie ma zamiaru mieszkać z maminsynkiem. Dla mnie
