Mój ojciec opuścił nas, gdy miałam zaledwie 8 lat. Nie do końca rozumiałam, co się dzieje, ale wiedziałam, że to coś złego. Zabrał prawie wszystko z naszego domu, twierdząc, że to jego. Zostawił mnie i moją mamę z prawie niczym. Od tamtej pory nie interesował się moim życiem.
Nasz syn i córka dorosły i opuściły rodzinne gniazdo lata temu. Każde z nich ma teraz swoją rodzinę i małe dzieci. Teraz mieszkamy tylko we dwoje z mężem.
Mój mąż jest najwspanialszym człowiekiem na świecie, ale jego rodzina to zupełnie inna historia. Od dnia naszego ślubu utrudniają nam życie. Poznałam Jana na studiach. Zobaczyłam go po raz pierwszy, ale nie miałam odwagi do niego podejść. Kilka miesięcy później czekał na mnie przed salą wykładową. Przyciągał mnie nie tylko swoim wyglądem, ale także inteligencją i charakterem. Oświadczył się.
Mam 35 lat i jestem mężatką od 10 lat. Wyszłam za mojego licealnego ukochanego, Jana. Zawsze podziwiałam Jana, gdy byliśmy w szkole, ale nigdy nie wyobrażałam sobie, że nasze życie potoczy się w ten sposób.
Ukrywała swoją ciążę przed wszystkimi, a gdy została skonfrontowana, zagrała na litość. Wszystko dlatego, że nie chciała, aby rodzice ją wyrzucili.
W małym polskim miasteczku, gdzie każdy zna każdego, zdrada męża staje się publiczną tajemnicą. Zwierzenie się przyjaciółce miało przynieść ulgę, ale zamiast tego przyniosło lawinę plotek i osądów, które zniszczyły spokój całej rodziny.
To był trzeci rok liceum. Nie wiem dlaczego, ale tak bardzo go lubiłam, że przez wszystkie lata w szkole marzyłam tylko o nim i o nas razem. Teraz jego stara miłość wróciła do naszego miasta, a ja boję się, że jego uczucia do niej mogą odżyć.
Zmagam się z rodzicami mojego chłopaka, którzy mnie nie akceptują i wybrali dla niego inną dziewczynę. Szukam porady, jak poradzić sobie z tą sytuacją.
„Przestań płakać! Nigdy niczego ci nie obiecywałem! Nie chcę ciebie ani dziecka!” krzyczał Marek. Odwrócił się i odszedł. Siedziałam na ławce w parku przez długi czas, zastanawiając się nad moim kolejnym krokiem.
Wczoraj wieczorem wrócili do domu około ósmej, gdy jedliśmy kolację. Weszli, krótko nas przywitali, a kiedy zaproponowałam, żeby dołączyli do naszego posiłku, odmówili i zamknęli się w swoim pokoju.
Zaprosiłem moją mamę, żeby zobaczyła nasze dziecko, nie mówiąc o tym żonie, i teraz wszystko jest w rozsypce. Potrzebuję rady, jak to naprawić!
Wszystko byłoby w porządku, gdyby mój tata rozwiódł się z mamą. Może z czasem mogłabym się z tym pogodzić, ale nie teraz.
