Nasza „silna” rodzina, ta, która miała być „na dobre i na złe…”, przetrwała zaledwie nieco ponad dwa lata. Zaraz po ślubie, Janek, teraz jako mąż, zaczął pracować długie godziny. Oto moja historia o miłości, rozczarowaniu i walce o to, co najważniejsze.
Nie udało nam się zebrać pieniędzy, aby sprowadzić tatę na Święto Dziękczynienia, żeby zobaczył swoją wnuczkę. Teraz myśli, że nie chcemy spędzać z nim czasu, co rozdziera naszą rodzinę.
Po prostu tego nie rozumiem. Nigdy nie mieliśmy dużo pieniędzy, a wszystko przez lekkomyślne wydatki mojego taty. Zawsze pracuje, zawsze zarabia dobrą pensję, ale nigdy nie oszczędza ani grosza.
„Wystarczy nam na cały miesiąc!” Mój mąż powiedział, że ludzie przeżywają na ramenie przez miesiące, więc teraz on będzie go jadł! – odpowiedziałam mojej przyjaciółce po tym incydencie.
Moja synowa, Ania, to niezwykle inteligentna i oczytana kobieta. Chociaż nie uważam się za osobę mało inteligentną, często czuję się nieswojo w jej towarzystwie. Różnica wieku między nami wynosi ponad dwadzieścia lat. W tym przypadku nie mówię o wiedzy jako takiej. Prawie każdą informację można zdobyć z książek lub Internetu. Mówię o tym, jak szybko potrafi
Po raz kolejny próbowałam jej wytłumaczyć, że nie możemy jej tu zostawić, w jej starym domu; musi się przeprowadzić. Moja mama ma 70 lat, a ja
Moja teściowa i córka były naprawdę zdenerwowane, gdy postanowiliśmy sprzedać nasz samochód. Próbują nas od tego odwieść. Myślałam, że mój mąż w końcu mnie zrozumiał, ale teraz nie jestem już tego taka pewna.
Jej mąż to wspaniały człowiek – pracowity, troskliwy i kochający ojciec. Ale Ania jest nieszczęśliwa i zdeterminowana, by odejść. Nie rozumiem, co się stało z moją córką.
Nigdy nie rozumiałam, kiedy ludzie mówili, że żadne dziecko nie jest obce. Dla mnie są. Na przykład syn mojego męża z pierwszego małżeństwa jest dla mnie zupełnie obcy. Niestety, nie mam własnych dzieci i nigdy mieć nie będę. Ale mam siostrzeńca, który jest dla mnie jak syn. Mój brat zmarł wcześnie, więc wychowałam go sama.
Mój mąż jest dwanaście lat młodszy od swojego brata i osiem lat młodszy od swojej siostry. Kiedy mój mąż mi się oświadczył, jego rodzice byli już na emeryturze i prowadzili spokojne życie.
Niedawno przyszedł, przyniósł świeże jabłka z sadu i zaczął opowiadać swoje historie. Wtedy wszedł mały Tomek,” mówi 35-letnia Sara. „Twój syn?” „Tak, mój syn. Dziadek natychmiast przestał mówić.
Piszę to w stanie skrajnej frustracji po kolejnej kłótni z moją córką. Nie mogę tego dłużej znieść i muszę podzielić się swoją historią. Mój mąż rozumie, ale wielu naszych przyjaciół mówi: czego się spodziewałaś, twoja córka jest teraz mężatką, ma swoją rodzinę. To jej mąż dyktuje jej działania – nasz znienawidzony zięć! Jakby ją zahipnotyzował! Nasza córka
