„Zobaczcie ten fajny gadżet!” – chwaliła się moja siostra kuzynowi na rodzinnym spotkaniu. „Mama dała mi go w prezencie, a jest taki drogi!” To było urządzenie do monitorowania zdrowia, które podarowałam naszej starszej mamie na urodziny. Spędziłam tygodnie na poszukiwaniu idealnego, ponieważ mama ma wysokie ciśnienie krwi i inne problemy zdrowotne.
Miałam niezliczone powody, by złożyć pozew o rozwód, ale ciągle odkładałam ten proces. Jednak moja teściowa i szwagierka robiły wszystko, co mogły, aby go przyspieszyć. Ten koszmar trwał pięć lat. Oto moja historia.
Emilia zawsze uważała się za niezależną kobietę, która woli samotność. Ale pewnego dnia w kawiarni poznała Jakuba, czarującego i uprzejmego mężczyznę, który stopił jej serce. Jakub okazał się nie tylko przystojny, ale także niesamowicie interesującym rozmówcą. Najpierw były długie rozmowy telefoniczne, a potem częste randki. Jakub nie ukrywał, że ma żonę, ale Emilia wolała patrzeć na świat przez różowe okulary.
Nie byłam dla niej niegrzeczna; jej okazjonalne wybuchy spotykały się z humorem, a rozmowy o wyjątkowości jej syna były wspierane z entuzjazmem. Ironią jest to, że mówiłam rzeczy, których nigdy bym się po sobie nie spodziewała.
„Bo wtedy będziesz musiał oszczędzać pieniądze na spłatę kredytu hipotecznego! A jesteś jeszcze taki młody! Żyj i ciesz się życiem!” powtarzała nam moja mama.
Mój syn co miesiąc daje mi dużą sumę pieniędzy i prosi, żebym nie mówiła o tym jego żonie. Czuję się rozdarta i potrzebuję porady, jak sobie z tym poradzić.
Mój syn teraz postrzega mnie i mojego męża jako „skąpych” i ciągle domaga się nowych prezentów od swojej babci. Nasza rodzina ma trójkę dzieci, a sytuacja wymyka się spod kontroli.
Dom, który moi rodzice kupili dla nas jako prezent ślubny, stał się katalizatorem naszego rozwodu. To nie chodziło tylko o dom, ale wszystko zaczęło się rozpadać z jego powodu. Szczerze mówiąc, dopiero zaczynam wychodzić z depresji: sześć miesięcy temu byłam w bardzo ciemnym miejscu. Ale to nie znaczy, że wróciłam do bycia radosną i optymistyczną osobą, jaką byłam przed ślubem. Oto moja historia.
– Za kilka dni nasz syn i jego rodzina prawdopodobnie zamieszkają z nami. Ma żonę i dwoje dzieci. Przeprowadzą się do naszego dwupokojowego domu, a ja czuję
Kiedy się spotykaliśmy, zawsze podkreślała różnice między nami, jakby sugerując, że nie jestem godna jej syna. Pokazywała to poprzez sprytne uwagi i komentarze na temat mojego pochodzenia i stylu życia.
Linda była głęboko dotknięta. Jej syn niedawno się ożenił, a zaledwie kilka tygodni później on i jego żona postanowili, bez wyraźnego powodu, że będą gotować sami. Co gorsza, syn oznajmił, że kupią drugą lodówkę. „Dlaczego, synu?” Linda była zaskoczona. „Uważamy, że tak będzie najlepiej,” odpowiedział. Jej syn nie żartował. Wkrótce, w tej samej kuchni, gdzie kiedyś wspólnie gotowali
Po ciężkiej pracy za granicą i kupieniu moim dzieciom mieszkań, nie chcą mnie nawet przenocować. Szukam porady, jak sobie z tym poradzić.
