Uczucie Niedocenienia po 8 Latach Opieki

Witajcie wszyscy,

Naprawdę potrzebuję teraz porady i wsparcia. Przez ostatnie 8 lat opiekowałam się ojcem mojego zięcia, Vincentem, który był bardzo chory. To była trudna droga, pełna nieprzespanych nocy, wizyt w szpitalu i ogromnego wysiłku emocjonalnego oraz fizycznego. Robiłam to z miłości i dlatego, że czułam, że to właściwe. Ale teraz, gdy Vincent odszedł, czuję się naprawdę niedoceniona.

Żaden członek rodziny, w tym mój zięć Billy ani moja córka Hannah, ani razu nie powiedzieli mi dziękuję. Nie oczekiwałam wielkiego gestu czy czegokolwiek takiego, ale proste uznanie znaczyłoby dla mnie bardzo wiele. Czuję, jakby te wszystkie lata ciężkiej pracy i poświęceń przeszły niezauważone.

Zmagam się z tymi uczuciami urazy i bólu. Nie chcę wywoływać żadnych rodzinnych dramatów, ale też nie chcę trzymać tych emocji w sobie. Jak mogę to poruszyć, nie brzmiąc jakbym szukała komplementów lub sprawiała, że poczują się winni? A może powinnam po prostu to odpuścić i iść dalej?

Czy ktoś z Was był w podobnej sytuacji? Jak sobie z tym poradziliście? Każda rada dotycząca radzenia sobie z tymi uczuciami byłaby bardzo mile widziana.

Z góry dziękuję za pomoc!